ارزیابی علل و عوارض مادری و نوزادی حاملگیهای طول کشیده در مقایسه با حاملگیهای ترم در سالهای 93-1392 در بیمارستان بعثت سنندج

Abstract

مقدمه: حاملگی طول کشیده به طور میانگین در 10% از حاملگی‌ها اتفاق می‌افتد. این پدیده می‌تواند دارای پیامدهایی برای مادر و جنین باشد. با توجه به اینکه بررسی آماری از سرانجام حاملگی‌های طول کشیده در مقایسه با حاملگی‌های ترم شهر سنندج وجود ندارد، مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل خطر مرتبط با حاملگی­های طول کشیده و مدیریت آنها انجام شد. روش‌کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال­های 93-1392 در بیمارستان بعثت شهر سنندج با مطالعه پرونده­های تمام افراد باردار مراجعه کننده و تعیین میزان شیوع حاملگی­های طول کشیده انجام شد. سپس در این جامعه متغیرهای مورد نظر در حاملگی­های طول کشیده در مقایسه با حاملگی‌­های ترم جمع‌‌آوری شد و در نهایت این دو نوع حاملگی از نظر فراوانی تعداد دفعات حاملگی، تعداد دفعات زایمان، شاخص توده بدنی مادر، فراوانی میزان کاهش مایع آمنیوتیک، میزان استفاده از میزوپروستول برای ripening سرویکس، آتونی رحم، میزان پاسخ‌دهی به اینداکشن، نوع زایمان، فراوانی افت ضربان قلب جنین، دفع مکونیوم، وزن بدو تولد، نمره آپگار دقیقه 1 و 5 و میزان بستری شدن نوزاد در NICU با هم مقایسه شدند. تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از نر‌م‌افزار آماری SPSS‌ (نسخه 20) و آزمون‌های کای دو و تی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: یافته‌های مادری و نوزادی حاملگی­های طول کشیده در مقایسه با حاملگی‌­های ترم از نظر فراوانی تعداد دفعات حاملگی، تعداد دفعات زایمان، میزان استفاده از میزوپروستول برای ripening سرویکس، آتونی رحم، میزان پاسخ‌دهی به اینداکشن، نوع زایمان (واژینال یا سزارین)، فراوانی افت ضربان قلب جنین، وزن بدو تولد و نمره آپگار دقیقه 1 تفاوت آماری معنی‌داری داشتند (05/0p<)، اما از نظر شاخص توده بدنی مادر، کاهش مایع آمنیوتیک، دفع مکونیوم، نمره آپگار دقیقه 5 و میزان بستری شدن نوزاد در NICU تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0p>). نتیجه‌گیری: عوامل خطرزای مادر و جنین به طور معنی‌داری در حاملگی‌های طول کشیده بالاتر از حاملگی‌های طبیعی بود. لذا بکارگیری دستورالعمل‌های برخورد با حاملگی‌های طول کشیده برای حفظ سلامت مادر و نوزاد ضروری می‌باشد.