بررسی مقایسه‌ای بی‌حسی اسپاینال با بیهوشی عمومی در اعمال لاپاراسکوپی تشخیصی زنان

Abstract

مقدمه: روش ارجح در بیهوشی بیماران کاندید جراحی‌های لاپاراسکوپی تشخیصی زنان، بیهوشی عمومی عنوان شده است، ولی در مواردی که برای بیهوشی عمومی منعی وجود دارد، از بی‌حسی نخاعی استفاده می‌شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه بی‌حسی نخاعی با بیهوشی عمومی در اعمال لاپاراسکوپی تشخیصی زنان انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی و آینده‌‌نگر در سال 92-1391 بر روی 30 بیمار کاندید لاپاراسکوپی تشخیصی انتخابی زنان انجام شد. بیماران در دو گروه 15 نفره بیهوشی عمومی و بی‌حسی نخاعی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها چک لیست و مشاهده بود. میزان SPO2، MAP، RP،HR ، ETCO2 قبل و حین عمل جراحی و تهوع، درد شانه، استفراغ در ریکاوری، 2، 8 و 24 ساعت بعد از عمل ثبت شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون‌های تی تست و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در مقایسه دو گروه، تغییرات SpO2 و HR در زمان‌های مورد مطالعه بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (به‌ترتیب 141/0=p، 531/0=p) و تنها EtCO2 بعد از پر کردن هوا (015/0=p)، EtCO2 و RR طی پر کردن هوا (به‌ترتیب 004/0=p، 013/0=p) بین دو گروه تفاوت آماری داشتند. میزان بروز درد شانه در ساعت‌های 2، 8 و 24 بعد از عمل بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری داشت (به‌ترتیب 009/0=p، 035/0=p، 011/0=p). به‌طوری‌که در گروه بی‌حسی نخاعی بیشتر بود. میزان تهوع در گروه اسپاینال در ریکاوری بیشتر بود (024/0=p). نتیجه‌گیری: استفاده از بی‌حسی نخاعی برای اعمال جراحی لاپاراسکوپیک تشخیصی در زنان روش بی‌خطر و قابل استفاده است و مانند هر روش بیهوشی دیگر مزایا و معایب خود را دارد.