بررسی ارتباط میزان پروتئین پلاسمایی A مرتبط با بارداری (PAPP-A) با دیابت بارداری

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> دیابت شایع‌ترین عارضه طبی در بارداری می‌باشد که اثرات نامطلوبی روی مادر و نتایج جنینی و نوزادی دارد. دیابت بارداری در 5-3% بارداری‌ها اتفاق می‌افتد. تشخیص زودهنگام دیابت بارداری می‌تواند از بروز این عوارض جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین میزان پروتئین پلاسمایی A مرتبط با بارداری (PAPP-A) با دیابت بارداری به منظور تشخیص یک عامل خطر جهت پیشگویی دیابت بارداری انجام شد.<br /> <strong>روش‌کار:</strong> این مطالعه تحلیلی آینده‌نگر از بهمن ماه سال 1394 تا مهر ماه سال 1395 بر روی 250 زن باردار مراجعه‌کننده به 6 مرکز بهداشتی قزوین انجام شد. در سن 14-11 هفته میزان PAPP-A اندازه‌گیری شد و سپس در هفته 28-24 تست تحمل گلوکز خوراکی 75 گرمی بر روی نمونه‌ها انجام شد و ارتباط بین PAPP-A و دیابت بارداری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون‌های کای دو، تی تست من ویتنی، خطر نسبی و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.<br /> <strong>یافته‌ها:</strong> 24 نفر (8/30%) از افراد با کاهش میزان PAPP-A و 15 نفر (7/8%) از افراد با میزان طبیعیPAPP-A به دیابت بارداری مبتلا شدند. بر اساس آزمون کای دو، بین دو گروه از نظر ابتلاء به دیابت بارداری تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت (001/0>p) و خطر ابتلاء به دیابت بارداری در گروه با کاهش PAPP-A 90/3 برابر بیشتر از گروه کنترل بود (001/0>p، 14/8-87/1=(CI<br /> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> پایین بودن میزان PAPP-A در سن 11-14 هفته می‌تواند به عنوان یک عامل خطر احتمالی در بروز دیابت بارداری باشد، بنابراین می‌تواند به عنوان یک تست تشخیصی زودهنگام جهت پیشگیری از عوارض نامطلوب جنینی و مادری به‌کار رود.