بررسی عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان پستان

Abstract

مقدمه: مطالعات اپیدمیولوژیک انجام شده در ایران نشان‌دهنده روند افزایشی ابتلاء به سرطان پستان است و در حال حاضر به یکی از نگرانی‌های اصلی پژوهشگران تبدیل شده است. در مناطق و جمعیت‌های گوناگون، بررسی‌های متعددی انجام شده که هر کدام عوامل مختلفی را بر میزان بقاء بیماران مؤثر دانسته‌اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر پیش‌آگهی بیماران مبتلا به سرطان پستان، در بازه زمانی 5 ساله انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه مقطعی، اطلاعات همه بیماران زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به مرکز تخصصی رادیوتراپی انکولوژی رضا از سال 1386 تا 1390 مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر متغیر‌های مختلف (از جمله سن، نوع پاتولوژی، گیرنده‌های هورمونی شامل استروژن گیرنده، پروژسترون گیرنده، بیان پروتئین Her2) بر میزان بقاء بیماران سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون رگرسیون کاکس و آنالیز بقاء انجام شد. مقادیر p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، میانگین سن بیماران مبتلا به سرطان پستان 57/11±13/49 سال بود. میانگین بقاء کلی بیماران با سن کمتر از 48 سال، 96/51 ماه و میانگین افراد مسن‌تر از 48 سال، 93/52 ماه بود که از نظر آماری تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت (336/0=p)، مرحله بیماری تأثیر معناداری بر بقاء کلی داشت و مشاهده شد که هر چه مرحله بالینی (Stage) بیماری بیشتر می‌شود میانگین بقاء کلی بیماران کاهش می‌یابد (000/0=p). میزان بقاء کلی با افزایش بیان گیرنده استروژن به شکل معناداری کاهش داشت (000/0=p). نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر معنادار مرحله بالینی سرطان و بیان رسپتور استروژن بر میزان بقاء بیماران و همچنین دستیابی به میانه سنی حدود 48 سال در مبتلایان، انجام غربالگری و شناسایی موارد دارای احتمال خطر با پیش آگهی بد در این سنین ضروری به نظر می‌رسد.