بررسی اثر تجویز قبل از عمل ناپروکسن بر روی کاهش درد بعد از عمل جراحی لاپاراسکوپی تشخیصی زنان

Abstract

مقدمه: درد بعد از لاپاراسکوپی تشخیصی سرپایی، علل مختلف دارد. بی‌دردی بعد از این اعمال جراحی از نظر ترخیص زودرس بیماران مهم است. هدف از این مطالعه، ارزیابی کفایت بی‌دردی و نیاز به ضد درد بعد از عمل و عوارض جانبی ناشی از تجویز پیشگیرانهتک دوز رکتال داروی ناپروکسن در کاهش درد، بعد از عمل لاپاراسکوپی تشخیصی زنان تحت بیهوشی عمومی می باشد.

روش‌کار: در یک کارآزمایی بالینی، تعداد 40 بیمار که تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی تشخیصی نازایی با بیهوشی عمومی قرار گرفتند، به‌طور تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. به گروه مطالعه (ناپروکسن) یک ساعت قبل از عمل، 500 میلی گرم شیاف ناپروکسن رکتال تجویز شد و به گروه شاهد (گروه دارونما) دارونما به‌طور رکتال تجویز شد. میزان درد بعد از عمل، بلافاصله بعد از ورود به ریکاوری، 1 و 3 و 6 ساعت بعد، با معیار بصری سنجش درد ارزیابی شد و زمان اولین درخواست مسکن توسط بیمار و تعداد افرادی که نیازمند مسکن بودند و سایر عوارض جانبی در ریکاوری کنترل و ثبت شد با استفاده از آزمونهای تی غیر وابسته، کای دو و فیشر، توسط نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) تجزیه و تحلیل آماری انجام گرفت.

یافته‌ها: نمره درد، بلافاصله بعد از عمل و 3 ساعت بعد از آن، در گروه مطالعه کمتر از گروه شاهد بود (05/0>p) ولی 6 ساعت بعد از عمل، تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0<p). از نظر اولین زمان نیاز به ضد درد، گروه مطالعه در مقایسه با گروه شاهد طولانی تر بود (05/0>p) و موارد نیاز به ضد درد بعد از عمل، در گروه مطالعه کمتر از گروه شاهد بود و این تفاوتها معنی‌دار بودند (05/0>p). سایر عوارض جانبی بعد از عمل در هر دو گروه مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: بنا بر نتایج بالا، تجویز پیشگیرانه شیاف ناپروکسن، سبب بی‌دردی مناسب بعد از عمل لاپاراسکوپی تشخیصی شده و نیاز به مصرف ضد درد بعد از عمل را کاهش می‌دهد.