تأثیر ناشتایی بر نتایج تست 05 گرمی غربالگری دیابت بارداری

Abstract

مقدمه: دیابت بارداری به معنای تشخیص عدم تحمل کربوهیدرات در بارداری است که می تواند با عوارض مادری و جنینی همراه باشد. اولین آزمایش غربالگری آن، تست تحمل گلوکز یک ساعته است که بدون توجه به وضعیت ناشتایی انجام می شود. نتیجه این آزمایش در 11-14% زنان باردار مثبت است در حالی که شیوع دیابت بارداری 2- 5% است. افرادی که نتیجه مثبت دارند، توسط تست تحمل گلوکز 3 ساعته بررسی می شوند. این آزمایش به صورت ناشتا انجام می شود و نیاز به 4 بار نمونه گیری خون دارد. لذا بیمار زمان، هزینه و استرس زیادی را متحمل می شود. در صورتی که با انجام تست تحمل گلوکز پس از ناشتایی بتوان موارد مشکوک به دیابت بارداری را به طور قابل توجهی کاهش داد، می توان از انجام تست 111 گرمی در بسیاری از بیماران خودداری کرد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تأثیر ناشتایی بر نتایج تست 51 گرمی غربالگری دیابت انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی و آینده نگر در سال 1311 و 1311 بر روی 131 زن باردار با سن بارداری 24 تا 32 هفته و بستری شده در بخش زنان و زایمان بیمارستان امام رضا )ع( که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه ناشتا )11 نفر( و غیر ناشتا )51 نفر( قرار گرفتند. از همه افراد یک ساعت پس از دریافت 51 گرم گلوکز خوراکی، نمونه خون گرفته شد. سپس میزان گلوکز خون در دو گروه اندازه گیری شد و با استفاده از آزمون های آماری تی تست، کای دو و من ویتنی و نرم افزار آماری SPSS )نسخه 13( مورد مقایسه و آنالیز آماری قرار گرفت و p>1/15 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: آزمون تی تست رابطه آماری معنی داری را بین وضعیت ناشتایی و نتیجه غربالگری نشان نداد )p=1/19(. اما بر اساس آزمون کای دو میانگین گلوکز خون در دو گروه ناشتا و غیر ناشتا به طور معنی دار متفاوت بود )p=1/13(. نتیجه گیری: به دنبال ناشتایی، میانگین گلوکز خون در آزمون غربالگری دیابت بارداری، به طور معنی دار کمتر می شود.