تأثیر حمایت مداوم طی زایمان بر پیشرفت زایمان زنان نخست باردار

Abstract

مقدمه: زایمان سخت، شایع ترین علت سزارین اولیه است. عوامل روحی- روانی، جسمی و فیزیولوژیک در پیشرفت زایمان نقش دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر حمایت مداوم طی زایمان بر پیشرفت زایمان زنان نخست باردار انجام شد. <br/>روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 87-1386 بر روی 80 زن نخست باردار در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفی در گروه مراقبت حمایتی و گروه مراقبت معمول قرار گرفتند. در هر دو گروه اطلاعات مربوط به لیبر و زایمان توسط پژوهشگر در فرم معاینه و مشاهده ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) و آزمون‌های تی، من ویتنی، کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br/>یافته ها: دو گروه مراقبت حمایتی و مراقبت معمول از نظر میزان سزارین تفاوتی نداشتند (5/2 درصد در گروه مراقبت حمایتی و 5/2 درصد در گروه مراقبت معمول؛ 562/0=p). اما دو گروه از نظر طول مدت بخش فعال مرحله اول زایمان (018/0=p)، نیاز به تقویت زایمان با اکسی توسین (033/0=p) و استفاده از داروهای ضد درد تفاوت آماری معنی داری داشتند (042/0=p). <br/>نتیجه گیری: حمایت مداوم ماما طی زایمان باعث کاهش مداخلات حین زایمان می شود..