موانع استقرار سیستم بانکداری جامع (Core Banking)

Abstract

سیستم بانکداری جامع یک راه حل اساسی برای تمرکز فعالیتهای هسته اصلی کسب و کار بانکی است که از یک طرف امکان ارتباط با سایر سیستم‌های سازمانی را فراهم می‌آورد و از طرفی دیگر از طریق درگاه‌های مختلف به ارایه خدمات می‌پردازد. در این مقاله علاوه بر تشریح ابعاد مختلف سیستم بانکداری جامع به موانع استقرار این سیستم در بانک سپه پرداخته شده است. بر اساس مدل استفاده شده در این تحقیق عوامل موثر در استقرار سیستم به چهار گروه عمده مالی، تکنولوژیکی، اجتماعی/ فرهنگی و مدیریتی دسته بندی شده اند. برای سنجش فرضیه‌های تحقیق از جامعه آماری 150 نفری مدیران ارشد، مدیران میانی، کارشناسان کسب وکار و فن‌آوری اطلاعات دست اندرکار استقرار سامانه بانکداری جامع بانک، نمونه 60 نفری استخراج شده و داده‌ها بر اساس پرسش نامه‌ای با 26 سوال جمع آوری شد. با توجه به توزیع نرمال داده‌ها و متغییر‌ها که از روش آزمون کالموگروف-اسمیرنف به دست آمد جهت سنجش فرضیات تحقیق از روش پارامتریک آزمون تک نمونهT استفاده شد و با استفاده از آزمون فریدمن همبستگی بین متغییر‌ها و همچنین رتبه بندی شاخص‌های موثر بدست آمد. بر اساس نتایج تجزیه تحلیل‌ها تاثیر عوامل مدیریتی وتکنولوژیکی در استقرار سیستم بانکداری جامع در بانک سپه تایید شد. موانعی چون جابجایی و تغییر مداوم مدیران ارشد و پروژه، وجود مراکز چند گانه تصمیم گیری و معضلات انتقال سیستم‌ها وداده‌ها از وضعیت موجود به سیستم بانکداری جامع به عنوان چالش‌های بزرگ استقرار سیستم بانکداری جامع شناسایی شد ولی تاثیر عوامل اجتماعی/فرهنگی و مالی در استقرار سیستم جامع بانکداری در بانک سپه مورد تایید واقع نگردید.