اثر تغذیۀ ابتدای فصل کلسیم و روی بر عملکرد، محتوای قند و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی آنزیمی و غیر‌آنزیمی انگور

Abstract

محلول‌پاشی عناصر تغذیه‌ای، یکی از روش‌های افزایش عملکرد و کیفیت محصولات باغی است؛ به‌ این منظور، آزمایشی به‌شکل فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در یک باغ تجاری پانزده‌سالۀ انگور رقم بی‌دانۀ سفید انجام شد. تاک‌ها با سولفات‌کلسیم (صفر، 1 و 2 درصد) و سولفات‌روی (صفر، 5/0 و 1 درصد) طی دو مرحله در اواخر اسفند محلول‌پاشی شدند. وزن خوشه و عملکرد تاک‌های تیمار‌شده با کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد بیشترین مقدار بود؛ به‌طوری‌که در مقایسه با تاک‌های شاهد 11/26 درصد افزایش معنا‌دار نشان داد. میزان مواد جامد محلول در تیمار روی 1 درصد به‌تنهایی بیش از دیگر تیمارها بود. اسیدیته، اسید قابل‌تیتراسیون و آنتوسیانین در پاسخ به تیمار سطح دوم هر دو کود افزایش معناداری نشان دادند. میزان فنول کل میوه در تیمار کلسیم 2 درصد + روی 5/0 درصد در مقایسه با شاهد 31 درصد افزایش یافت. فلاونوئید کل در تاک‌های تیمارشده با سطح سوم هر دو کود بیشترین مقدار را نشان داد. بیشترین رسوراترول اندازه‌گیری‌شده به تاک‌های تیمار‌شده با کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد مربوط بود. بیشترین مقدار وینیفرین در میوۀ تاک‌های تیمار‌شده با روی 1 درصد به‌تنهایی به دست آمد. کمترین مقدار وینیفرین به تاک‌های شاهد مربوط بود. بیشترین محتوای ساکارز در تاک‌های تیمار‌شده با ترکیب کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد بود. محتوای گلوکز در تاک‌های تیمار‌شده با کلسیم 2 درصد + روی 1 درصد بیش از سایر تیمارها بود. از سویی، بیشترین محتوای فروکتوز به میوۀ تاک‌های تیمار‌شده با روی 1 درصد به‌تنهایی مربوط بود. بیشترین میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و گایاکول‌پراکسیداز به تاک‌های تیمارشده با کلسیم 1 درصد + روی 1 درصد مربوط بود. همچنین بیشترین فعالیت آنزیم آسکوربات‌پراکسیداز در تاک‌هایی مشاهده شد که با سطح سوم روی به‌تنهایی تیمار شده بودند. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در تاک‌های تیمار‌شده با روی 1 درصد به‌تنهایی بیش از سایر تیمارها بود. درکل، کاربرد توأم سطوح متوسط سولفات‌کلسیم و سولفات‌روی در ابتدای فصل از طریق بهبود وضعیت تغذیه‌ای تاک‌ها به افزایش عملکرد و بهبود شاخص‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی انگور منجر شد.