تأثیر شوری و آسکوربیک اسید بر رشد، روابط آبی و روابط اسمزی در گیاه شاهی (Lepidium sativum)

Abstract

شوری خاک در مناطق خشک و نیمه خشک یکی از تنش‌های اصلی گیاهان قلمداد می‌شود که می‌تواند اثر منفی بر تولید محصول داشته باشد. در پژوهش حاضر، به علت اهمیت دارویی و غذایی گیاه شاهی، اثر برهم کنش شوری (225 میلی‌مولار NaCl) و آسکوربیک اسید (1 میلی‌مولار) بر رشد و روابط آبی آن بررسی شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط تنظیم شده انجام گرفت. نتایج نشان داد که شوری موجب کاهش رشد، محتوای نسبی آب، پتانسیل اسمزی و پروتئین‌های محلول و افزایش قندهای محلول و آمینو اسیدهای آزاد از جمله پرولین گردید. بسیاری از صفات بررسی شده که از تنش شوری آسیب دیده بودند با افزودن آسکوربیک اسید به محیط شور بهبود نشان دادند. آسکوربیک اسید برون‌زا به تنهایی با افزایش میزان آب بافت‌ها، کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها موجب افزایش رشد گیاهان شاهی در مقایسه با شرایط شاهد شد. به نظر می‌رسد که آسکوربیک اسید به عنوان یک آنتی‌اکسیدان با کاهش آثار مضر شوری مقاومت به تنش را در گیاه شاهی افزایش می‌دهد و موجب بهبود رشد می‌گردد.