بر‎ ‎هم‌کنش تغذیه‌ای بین گونه‌های مختلف قارچ‌‌های میکوریز و فلفل ‏Capsicum annum L.‎‏ و اثرات ‏آن بر پارامترهای زیستی شتة سبز هلو،Myzus persicae (Sulzer) ‎،‎ ‎در شرایط گلخانه

Abstract

شتة سبز هلو،<em>Myzus</em> <em>persicae</em> (Sulzer) ، حشره­ای چندخوار می­باشد که در شرایط گلخانه و مزرعه به تعداد زیادی از گیاهان خسارت می‌زند. در این تحقیق، تأثیر پنج تیمار قارچ- ریشهآرباسکولار (AMF)شامل <em>Glomus caledonium</em>، <em>etanicatum</em><em>G.</em>، <em>G. geosporum</em>، <em>G. intradicese</em> و <em>G. mosseae</em> به همراه شاهد بر میزان فنل کل گیاه فلفل­دلمه­ای و همچنین تأثیر آن‌ها بر پارامترهای زیستی شتة <em>M.</em> <em>persicae</em>بررسی شد. بر اساس نتایج، بیشترین میزان فنل کل در گیاه آلوده به شته در تیمارهای <em>G. mosseae</em> و <em>G. intradicese</em> (به­ترتیب 1/686 و 3/664 میلی­گرم بر میلی­لیتر) و کم­‌ترین میزان آن در تیمار شاهد (8/410 میلی­گرم بر میلی­لیتر) مشاهده شد. کوتاه­ترین و طولانی­ترین طول عمر شتة سبز هلو به­‌ترتیب در تیمار <em>G. mosseae</em> (00/16 روز) و شاهد (35/22 روز) مشاهده شد. مقدار نرخ خالص تولید مثل (<em>R</em>₀)از 54/37 تا 34/53 ماده به ازای هر فرد متغیر بود که کم­ترین و بیشترین مقدار آن به­‌ترتیب در تیمارهای <em>G. mosseae</em>و شاهد به دست آمد. همچنین، کم­ترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (<em>r</em>) و نرخ متناهی افزایش جمعیت(<em>λ</em>)شتة سبز هلو در تیمار <em>G. mosseae</em>(به­‌ترتیب 2867/0 و 3320/1 بر روز) ثبت شد. نتایج این بررسی نشان داد که تیمار <em>G. mosseae</em> رشد جمعیت شتة <em>M. persicae</em>را به­‌طور معنی­داری کاهش داد. بنابراین، این تیمار می­تواند در گیاه فلفل­دلمه­ای مقاومت القایی را نسبت به این شته ایجاد کند که می­تواند در برنامة IPM این آفت مفید واقع شود.