بررسی اثر فاصله برهم‌کنشی ذرات نانو فلزی در خواص غیرخطی ترکیب اکسید شیشه‌ها با ذرات نانو فلزی با استفاده از روش SPFT

Abstract

نوعی از مواد مرکب وجود دارند که از ترکیب نانوذرات فلزات نجیب، مانند طلا، نقره، مس، با یک ماده دی الکتریک، مانند سیلیکا، تشکیل شده‌اند که این ترکیبات خواص منحصر به فردی دارند و کاندیدای مناسبی برای سیستم‌های اپتیکی می‌باشند. در این مقاله با استفاده از روش نظریه گذردهی نوسانات قوی، ضریب گذردهی مؤثر و ضریب پذیرفتاری مؤثر برای ترکیب شیشه با ذرات نانوی فلزی محاسبه می‌گردد، که در آن ذرات نانو کروی شکل می‌باشند. ضریب گذردهی مؤثر و ضریب پذیرفتاری مؤثر برای نمونه مواد کامپوزیت همگن شده محاسبه می‌شود و نتایج به دست آمده با نتایج آزمایش و مدل‌های دیگر مقایسه می‌گردد و ملاحظه می‌شود که داده‌های به دست آمده برای تخمین مرتبه صفرم تطابق مناسب با نتایج آزمایش ندارد ولیکن با داشتن فاصله برهم‌کنشی مناسب برای تخمین مرتبه دوم و سوم در روش گذردهی نوسانات قوی به ویژه در تخمین مرتبه دوم می‌توان به تطابق مناسب رسید. با توجه به تطابق بسیار مناسب روش گذردهی نوسانات قوی با نتایج آزمایش نسبت به مدل‌های دیگر می‌توان نتیجه گرفت که روش گذردهی نوسانات قوی برای محاسبه ضرایب اپتیک خطی و غیر خطی محیط‌های مرکب مدل بهتری نسبت به مدل‌های دیگر است.