ابررسانایی دمای بالا در حالت آلاییدگی بهینه

Abstract

در طول دو دهه, مطالعات وسیعی بر روی ابر رساناهای دمای بالا انجام شده است. بخش بزرگ این تلاشها بر روی ناحیه کم آلاییده بوده است که فیزیک جدید و دشوار عایق مات آلاییده شده پیچیدگی های جدیدی را به آن افزوده است. از جمله زوج شدگی / جدا شدگی دو لایه ای باندهای جدا شده و نقاط داغ را می توان نام برد. با وجود اینکه این پیچیدگیها هنوز برطرف نشده است, در این مرور کوتاه, تمرکز بر روی ناحیه واقعی ابررسانایی با آلاییدگی بهینه معطوف شده است. این تمرکز فقط بر روی خود حالت ابررسانایی نیست, بلکه در اصل بر روی مشخصات حالت بهنجار است که از آن ناپایداری ابررسانایی ظاهر می شود, و البته آن را هم به صورت مختصر می شود بیان کرد. در این مقاله به دو موضوع پرداخته می شود,(1) چرا Tc بهینه تغیییر می کند؟,برای سیستمهای n لایه ای, Tc با افزایش n تا 3 افزیاش می یابد ولی بعد کاهش می یابد, برای یک n خالص, Tc بسته به اتم پایه به ترتیب برای Tl, Bi و Hg افزایش می یابد. (2) چگونه فشار یا یک تنش محوری Tc را افزایش می دهد؟ در حالیکه سیستم بدون تنش نیز در حالت آلاییدگی بهینه است.