بررسی برخی از ویژگی‌های آب و خاک و پوشش گیاهی حاشیه ی مرطوب کویر کاشان برای احیاء بیولوژیک آن

Abstract

یکی از پتانسیل‌های موجود در حاشیه مرطوب پلایاهای کشور، سطح آب زیرزمینی بالا می‌باشد. با بهره‌گیری از آن و به‌منظور احیا و تولید علوفه، کشت گونه‌های مرتعی شور دوست و سازگار امکان‌پذیر می‌باشد. در این راستا و به‌منظور بررسی برخی از خصوصیات فیزیکی وشیمیایی آب و خاک و پوشش گیاهی حاشیه مرطوب دریاچه نمک، 11 سایت مطالعاتی انتخاب و عواملی نظیر سطح آب زیرزمینی، خاک، آب و نوع پوشش گیاهی برداشت گردید. با حفر چاهک و نصب شاخص، سطح آب زیرزمینی و نوسانات آن نسبت به عمق اولیه (بدون اندازه گیری تراز آبی عرصه مورد مطالعه) در طول سال مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به‌منظور مطالعه خصوصیات کیفی آب و خاک، نمونه آب در 2 فصل مرطوب و خشک و نمونه خاک از نزدیکی چاهک‌ها برداشت شد. نتایج نشان داد که حداقل و حداکثر عمق سطح برخورد به آب در چاهک های 11 گانه بترتیب در فاصله 47 سانتی‌متری در چاهک شماره 3 و 299 سانتی‌متری در چاهک شماره 4 از سطح زمین بوده است. نوسانات سطح آب هر چاهک در طول سال چندان زیاد نبوده و به حدود 15 سانتی متر می‌رسد. بالاترین EC عصاره اشباع خاک، 174 و پایین‌ترین آن 6/6 و حداقل و حداکثر EC آب 4 و 128 دسی‌زیمنس بر متر اندازه‌گیری شد. به‌طور کلی با فاصله گرفتن از دریاچه، به عمق سطح آب اضافه و از EC آن کاسته می‌شود. همچنین با در نظر گرفتن استقرار گیاهان هیدروهالوفیت موجود در منطقه در اراضی با شوری کمتر از 40 دسی‌زیمنس بر متر، 3880 هکتار از اراضی حاشیه مرطوب جنوب دریاچه نمک ( حدود 23 درصد منطقه مورد مطالعه)، قابلیت کشت و استقرار گیاهان مذکور را دارا می‌باشد. <br />