بررسی نوع محیط کشت و تنظیمکننده های رشد گیاهی بر باززایی درونشیشهای گیاه دارویی و مرتعی اروانه یزدی (Hymenocrater yazdianus)
(ندگان)پدیدآور
برزگر, حمیدهکمالی, کاظمسوداییزاده, حمید
نوع مدرک
Textمقاله علمی - پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.144.53.1.1576.41 اروانه یزدی (Hymenocrater yazdianus) از گونه های مهم دارویی و مرتعی متعلق به تیره نعنا میباشد. در این تحقیق تکثیر انبوه این گیاه با روش کشت بافت بررسی شد. پس از ضدعفونی جوانههای جانبی و انتهایی به عنوان ریزنمونه در کلرید جیوه 1/0 درصد، سه بار شستوشو با آبمقطر استریل حاوی اسید سیتریک به غلظت 1/0 درصد، در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) (1962) بدون تنظیمکننده رشد گیاهی استقرار یافت. سپس گیاهچهها برای انجام پرآوری به همین محیط کشت، شامل ترکیب چهار غلظت بنزیل آدنین (BA) (0/0، 5/0، 1، 5/1 میلیگرم بر لیتر) و سه سطح ایندول بوتیریک اسید (IBA) (0/0، 01/0 و 1/0 میلیگرم بر لیتر) در 12 تیمار و 8 تکرار منتقل شدند. نتایج نشان داد که بیشترین شاخه زایی در محیط کشت موراشیگ و اسگوگ با غلظت 1 میلیگرم بر لیتر بنزیل آدنین و 01/0 میلیگرم بر لیتر ایندول بوتیریک اسید با متوسط 5/5 شاخه به دست آمد. برای ریشه زایی محیطهای کشت موراشیگ و اسگوگ و لینسمایر و اسگوگ (LS) (1956) مورد بررسی قرار گرفتند. در این محیط ها از پنج سطح ایندول بوتیریک اسید (0، 05/0، 1/0، 1 و 2 میلیگرم بر لیتر) استفاده شد و 95 درصد گیاهچه ها در محیط کشت موراشیگ و اسگوگ با 2 میلیگرم بر لیتر ایندول بوتیریک اسید ریشهدار شدند. در نهایت، 83 درصد گیاهچههای ریشه دار شده در محیط پیت و پرلیت با نسبت 2 به 1 با موفقیت سازگار گردیدند.
کلید واژگان
ایندول بوتیریک اسیدبنزیل آدنین
سازگاری
ریشهزایی
شاخهزایی
کشت بافت گیاهی
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2019-08-231398-06-01
ناشر
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورسازمان پدید آورنده
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه یزد، ایراناستادیار، گروه علوم خاکشناسی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه یزد، ایران
دانشیار، گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه یزد، ایران
شاپا
1735-08912383-1448



