تأثیر هورمون اسید جیبرلیک بر رشد نهال های بلوط (Quercus brantii var. persica)

Abstract

به منظور بررسی امکان افزایش ارتفاع نهالهای بلوط در مراحل ابتدایی رشد، این تحقیق با استفاده از 8 غلظت اسید جیبرلیک (1800-1500-1200-900-600-300-100-0 قسمت در میلیون) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و چهار تکرار (در هر تکرار 192 گلدان) اجرا گردید. در نهالستان پس از کاشت بذرها و سبز شدن نهالها و پس از اینکه نهالها به مرحله 4 تا 6 برگی رسیدند، با هورمون اسید جیبرلیک GA₃)‌ (تیمار شدند. در طول فصل رویش در 5 نوبت از درصد زنده‌مانی، ارتفاع و وضعیت رشد و نمو نهالهای بلوط آماربرداری گردید و در پایان فصل رویش صفات طول و وزن خشک ریشه و اندام هوایی، درصد زنده‌مانی و تعداد برگ محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری و تجزیه واریانس روی صفات مورد مطالعه، با استفاده از نرم‌افزارهایExcel و SAS انجام گردید و مقایسه میانگین تیمارهای آزمایش به روش دانکن با 99%‌ اطمینان انجام گرفت، در پایان کلیه نمودارها به صورت ستونی رسم گردیدند. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای هورمونی بر طول ساقه، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و تعداد برگ در سطح 1 درصد با هم اختلاف داشتند. بیشترین مقدار صفات یاد شده در سطح ppm1200 مشاهده شد، به طوری که طول ساقه در سطح ppm1200 با 36 سانتیمتر، سه برابر طول ساقه در تیمار شاهد بود. اما بیشترین مقدار صفات طول ریشه، وزن خشک ریشه و درصد زنده‌مانیمربوط به تیمار شاهد بود.