خارداری تنه در لیلکی و تنوع آن در نتاج ناتنی

Abstract

لیلکی (<em>caspica </em>Desf <em>Gleditsia</em>) گونه­ای کم توقع و سازگار به شرایط بد محیطی است و دارای ویژگی­های مثبت و منفی زیادی می­باشد که آن را از بسیاری گونه­های دیگر درختی متمایز می­کند. یکی از مشخصه‌‌های این گونه خاردار بودن تنه درخت می­باشد که کاربرد آن را در فضای سبز شهرها و پارک‌سازی منتفی نموده است. تنوع زیادی در صفت خارداری در بین پایه­های این گونه دیده می­شود که مشخص نیست تا چه اندازه این تنوع ژنتیکی یا محیطی است. برای پی بردن به این سؤال به مطالعه مقدماتی 21 ژنوتیپ از این گونه اقدام گردید. هفت مشخصه مورفولوژیکی ازجمله میزان خارداری تنه در نتاج این ژنوتیپ­ها در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از تشخیص تفاوت­های معنی‌دار آماری بین نتاج ژنوتیپ­های تحت بررسی از نظر ویژگی­های مورد مطالعه، با استفاده از تجزیه به مؤلفه­های اصلی و تجزیه خوشه‌‌ای ژنوتیپ‌های مورد مطالعه گروه‌بندی شدند. ژنوتیپ­های مورد مطالعه از نظر همه صفات اندازه­گیری شده با هم تفاوت معنی­دار داشتند. در صفت خارداری دامنه تغییرات بین 1 تا 09/3 قرار داشت. میانگین صفت خارداری در ژنوتیپ­های مورد مطالعه با این صفت در والدینشان تطابق بسیار زیادی داشت. تجزیه به مؤلفه­های اصلی و تجزیه خوشه‌‌ای، ژنوتیپ­های مورد مطالعه را به دو دسته کاملا مجزا تقسیم نمودند، به نحوی که دسته اول همگی پرخار و دسته دوم همگی کم­خار یا بی­خار بودند. نتایج نشان داد که می­توان از تنوع موجود در مطالعات اصلاحی آینده این گونه در تولید یک واریته بی­خار به نحو مطلوبی بهره­برداری کرد.