توانمندی مقابله با خشکی در سیاه‏تاغ با بررسی فرم ریشه در شرایط تنش رطوبتی

Abstract

از آنجا که بخش مهمی از مکانیزم‏های تحمل خشکی تاغ به عمق و فراوانی انشعابات سیستم ریشه‏ای آن بستگی دارد که با این انشعابات آب مورد نیاز خود را از حجم وسیع‏تری از خاک تأمین می‌‌نماید، این تحقیق عمدتا در پی ارزیابی تنوع ویژگی‏های ریشه‏ای سیاه‏تاغ و واکنش آنها در مقابل تنش رطوبتی بود. نتاج چهار ژنوتیپ مختلف از یک جمعیت سیاه‌تاغ (<em>Haloxylon aphyllum </em>Iljin) در این آزمایش در معرض چهار سطح تنش قرار گرفتند. در پایان فصل رویش برخی از ویژگی‏های ریشه ازجمله طول و حجم ریشه و مقدار ریشه‏های موئین ارزیابی گردیدند. ویژگی‏های ریشه هم به میزان زیادی تحت تأثیر تنش قرار گرفته و ژنوتیپ‏های مورد مطالعه نیز از تنوع زیادی برخوردار بودند. نکته قابل توجه افزایش طول ریشه در اثر همه سطوح تنش بود. به عبارت دیگر، با اعمال تنش رطوبتی، گیاه برای دستیابی به رطوبت اعماق، طول ریشه خود را افزایش داد. اثر تنش بر حجم ریشه نیز قابل توجه بود، به‌نحوی‌که سطح اول تنش بیشترین حجم ریشه را به خود اختصاص داد. این نشان می‏دهد که با مواجه شدن با کمبود آب، حجم ریشه تاغ نیز افزایش می‏یابد و به این طریق حجم وسیع‏تری از خاک را برای کسب آب مورد نیاز دربر می‏گیرد.