بررسی کاریوتیپی تعدادی از جمعیت‌‌های ارزن معمولی و ارزن دم روباهی

Abstract

این تحقیق بر روی 15 جمعیت ارزن معمولی (L. <em>Panicum miliaceum</em>) و ارزن دم روباهی (<em>Setaria italica</em> L.) انجام شد. کاریوتیپ هر جمعیت در مرحله متافاز میتوز مطالعه و بررسی گردید. پارامتر طول کل کروموزوم (TL)، طول بازوی بلند (L)، طول بازوی کوتاه (S)، نسبت بازوها (AR)، شاخص سانترومری (CI)، اختلاف درصد طول نسبی بزرگترین و کوچکترین کروموزوم، شاخص‌‌های نامتقارن بودن درون و بین کروموزومی (A₁، A₂) و درصد شکل کلی کاریوتیپ محاسبه گردید. تجزیه واریانس پارامترهای کروموزومی نشان داد که بین جمعیت‌‌ها اختلاف معنی‌‌داری در سطح احتمال 1% وجود داشت که مؤید وجود تنوع کروموزومی و ژنتیکی در جمعیت‌‌های مورد بررسی است. دامنه تغییرات طول کل کروموزوم در بین جمعیت‌‌های مورد بررسی از 3/87 میکرومتر در جمعیت نجف آباد تا 3/238 میکرومتر در جمعیت بادرود متغیر بود. عدد پایه کروموزومی در تمام جمعیت‌‌های مورد مطالعه 9 = x بود. از لحاظ سطح پلوئیدی، جمعیت‌های ارزن معمولی همگی تتراپلوئید و ارزن دم‌روباهی دیپلوئید تشخیص داده شدند. براساس جدول دو طرفه استبینز اغلب جمعیت‌‌ها در کلاس A1 و B2 قرار گرفتند که این امر بیانگر کاریوتیپ‌‌های نسبتاً متقارن می‌‌باشد.