نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمرادی پور جیرنده, صغریfa_IR
dc.contributor.authorقمری زارع, عباسfa_IR
dc.contributor.authorموسوی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorمیرجانی, لیلاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T06:46:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T06:46:32Z
dc.date.available1399-07-09T06:46:32Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T06:46:32Z
dc.date.issued2012-08-22en_US
dc.date.issued1391-06-01fa_IR
dc.date.submitted2010-12-20en_US
dc.date.submitted1389-09-29fa_IR
dc.identifier.citationمرادی پور جیرنده, صغری, قمری زارع, عباس, موسوی, امیر, میرجانی, لیلا. (1391). مطالعه صفات مورفولوژیک و الکتروفورزی پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر جمعیت‌های سوسن چلچراغ (Lilium ledebourii) موجود در ایران. تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران, 20(1), 172-180. doi: 10.22092/ijrfpbgr.2012.6635fa_IR
dc.identifier.issn1735-0891
dc.identifier.issn2383-1448
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijrfpbgr.2012.6635
dc.identifier.urihttps://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_6635.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/309103
dc.description.abstractسوسن چلچراغ (<em>Lilium ledebourii</em>) یکی از گیاهان خودرو و در حال انقراض کشور، نخستین گیاهیست که به‌عنوان میراث ملی در ایران به ثبت رسیده است و در عین حال به‌عنوان یک گونه زینتی، قابلیت عرضه به بازارهای گل ایران و جهان را دارد. در این پژوهش، قرابت و تنوع ژنتیکی جمعیت‌های سوسن چلچراغ موجود در ایران بر‌اساس مطالعات الکتروفورزی پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر و مقایسه خصوصیات مورفولوژیکی آنها در پنج جمعیت در سه استان گیلان، مازندران و اردبیل انجام شد. بر‌اساس 13 ویژگی مورفولوژیکی، گیاهان منطقه داماش (از استان گیلان) از نظر بیشتر صفات بیشترین میانگین را داشتند، در‌حالی‌که دو منطقه درفک و کلاردشت (به‌ترتیب از استان گیلان و مازندران) بسیار شبیه به هم و در مرتبه پائین‌تری قرار گرفتند. الگوی الکتروفورزی به روش SDS-PAGE بر روی بذرهای پنج جمعیت نشان داد که بیشترین تعداد باندها در محدوده پروتئین‌‌های با وزن مولکولی کم و در محدوده 4/18، 35 و 45 کیلودالتون بودند. البتّه کمترین تعداد در محدوده پروتئین‌‌های با وزن مولکولی متوسط قرار گرفتند. با استفاده از تجزیه خوشه‌ای جمعیت‌های مورد نظر دسته‌بندی و میزان قرابت ژنتیکی میان آنها تعیین گردید. این نتایج، جمعیت‌ها را به دو دسته تقسیم کرد. کمترین فاصله بین جمعیت‌های داماش و اردبیل بود که ممکن است نشان‌دهنده منشأ ژنتیکی مشترک بین آنها باشد. بیشترین فاصله هم از لحاظ مورفولوژیکی و هم الکتروفورزی بین جمعیت‌های داماش و کلاردشت بود. تفاوت در ژن‌های کدگذار پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر این دو جمعیت، نشانگر این است که آنها در مسیر تکامل و گونه‌زایی از یکدیگر قرار گرفته‌اند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورfa_IR
dc.relation.ispartofتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایرانfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijrfpbgr.2012.6635
dc.subjectسوسن چلچراغfa_IR
dc.subjectLilium ledebouriifa_IR
dc.subjectقرابت ژنتیکیfa_IR
dc.subjectالکتروفورز و تجزیه خوشه‌ایfa_IR
dc.titleمطالعه صفات مورفولوژیک و الکتروفورزی پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر جمعیت‌های سوسن چلچراغ (Lilium ledebourii) موجود در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی - پژوهشیfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue1
dc.citation.spage172
dc.citation.epage180


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد