نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدهقان عفیفی, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorباقری, احمدfa_IR
dc.contributor.authorنقیبی, سید ابوالقاسمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T06:46:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T06:46:04Z
dc.date.available1399-07-09T06:46:03Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T06:46:04Z
dc.date.issued2019-07-23en_US
dc.date.issued1398-05-01fa_IR
dc.date.submitted2019-08-07en_US
dc.date.submitted1398-05-16fa_IR
dc.identifier.citationدهقان عفیفی, ناهید, باقری, احمد, نقیبی, سید ابوالقاسم. (1398). مبانی احکام تکلیفی و وضعی اسراف آب و ضمان ناشی از آن. مجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامی, 15(56), 93-110. doi: 10.22034/ijrj.2019.666897fa_IR
dc.identifier.issn2645-5013
dc.identifier.issn2645-5021
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/ijrj.2019.666897
dc.identifier.urihttp://ijrj.baboliau.ac.ir/article_666897.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/308933
dc.description.abstractاسراف یکی از رذائل اخلاقی در دین اسلام بوده و عقل و عرف بر حرمت و قبح آن صحه گذارده­اند. در این میان آب به عنوان عنصری حیاتی یکی از موادی است که در دسترس بشر قرار دارد. اسراف زیاده روی و تجاوز از اندازه و حدود است و اتلاف نیز به معنای نابود کردن می­باشد. شناخت مفهوم اسراف و همچنین اتلاف در فهم حرمت تکلیفی و وضعی که در بردارنده ضمان است، کمک شایانی خواهد نمود. آیات قرآن با مفهوم شامل حرمت اسراف است. احادیث نیز به دو دسته تقسیم می­شوند که دربردارنده عباراتی در تقبیح اسراف آب می­باشند. برخی با مفهوم و برخی دیگر با منطوق و صراحت اسراف آب را حرام دانسته­اند. در این میان قواعد فقهی مورد استفاده در فقه مانند لاضرر و لاحرج و اتلاف و تسبیب می­تواند ضمان را برای فرد مسرف اثبات نماید. البته ایرادی که در این میان می­تواند متوجه دلائل فوق باشد اینکه اتلاف و تسبیب در مورد مال دیگران می­باشد در حالی که شامل مال خصوصی نمی­شود. نوشته­ای مستقل در زمینه مستندات موجود مربوط به حرمت و یا ضمان اسراف آن وجود ندارد بلکه بیشتر احکامی کلی است که در رسائل عملیه دیده می­شود. نتیجه حاصل از این نوشتار کوتاه اثبات حرمت تکلیفی و ضمان اسراف کننده آب می­باشد. بدین بیان که شهروندان به بهانه پرداخت بهای آب مصرفی حق زیاده روی نداشته و دولت می­تواند با استناد به مستندات بیان شده فرد را ضامن معرفی کند.fa_IR
dc.format.extent313
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد بابلfa_IR
dc.publisherIslamic Azad University/Babol Branchen_US
dc.relation.ispartofمجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامیfa_IR
dc.relation.ispartofIslamic Law & Jurisprudence Researchesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/ijrj.2019.666897
dc.subjectاسرافfa_IR
dc.subjectاتلافfa_IR
dc.subjectقاعده اتلافfa_IR
dc.subjectتسبیبfa_IR
dc.titleمبانی احکام تکلیفی و وضعی اسراف آب و ضمان ناشی از آنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فقه و حقوق اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه شهید مطهری، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue56
dc.citation.spage93
dc.citation.epage110


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد