بررسی وضعیت سیستم های آبیاری بارانی با تاکید بر شاخص های ارزشیابی و مسائل بهره برداری

Abstract

در این تحقیق سامانه­های آبیاری تحت‌فشار شامل 7 سامانه سنترپیوت، 3 سامانه لینیر و 8 سامانه کلاسیک ثابت آبپاش متحرک در استان­های تهران، قزوین، البرز و قم با استفاده از شاخص­های ضریب یکنواختی، یکنواختی توزیع، راندمان پتانسیل کاربرد آب در ربع پایین، راندمان واقعی کاربرد آب در ربع پایین و کفایت آبیاری ارزشیابی شدند. به‌منظور مقایسه­ی سامانه­های مذکور، از تمام شاخص­های ارزشیابی در هر سامانه به نسبت مساحت میانگین وزنی گرفته شد. نتایج نشان داد که میانگین وزنی شاخص­های ذکرشده به ترتیب برای سنترپیوت 78، 63، 69، 69 و 49، لینیر 75، 68، 64، 55 و 62 و برای کلاسیک ثابت آبپاش متحرک 77، 66، 60، 60 و 61 درصد محاسبه گردید. با تجزیه‌وتحلیل شاخص­های محاسبه‌شده و مقایسه با مشاهدات میدانی در شبکه و ایستگاه­های پمپاژ، مشخص شد که ضعف طراحی، عدم تطابق اجرا و طراحی و مدیریت و بهره­برداری نادرست عوامل اصلی پایین بودن عملکرد است.