ارزیابی سالیانه ضریب نرخ بازهوادهی رودخانه کارون (بازه ی ایستگاه ملاثانی تا کوت امیر)

Abstract

یکی از مهم­ترین پارامترهای مدیریت کیفی منابع آب سطحی میزان اکسیژن محلول آن می­باشد. ضریب نرخ بازهوادهی توصیف‌کننده جذب فیزیکی اکسیژن از اتمسفر به داخل آب است. مقادیر اکسیژن محلول در مدل­سازی کیفی حساسیت زیادی حتی به تغییرات کم ضریب نرخ بازهوادهی داشته و برآورد صحیح آن بسیار مهم است. هدف اصلی مقاله حاضر انتخاب بهترین روابط برآورد ضریب نرخ بازهوادهی از بین 29 رابطه پرکاربرد پیشنهادی بر اساس مدل­سازی اکسیژن محلول برای رودخانه کارون در فصول مختلف می­باشد. بدین منظور 91 کیلومتر از رودخانه کارون و از ایستگاه ­ملاثانی تا کوت امیر انتخاب شد. از داده­های ماهانه کمی و کیفی این رودخانه در سال­های آبی 90-1389 و 91-1390 و مدل Qual2Kw5.1 استفاده شد. نتایج نشان می­دهد که رابطه TH در فصل پائیز، رابطه LA در فصول زمستان و بهار و رابطه JH در فصل تابستان با RMSEهایی به ترتیب برابر با 35/0، 48/0، 29/0 و 29/0 و MBEهایی به ترتیب برابر با 78/1، 43/0، 47/2- و 67/0- بین اکسیژن محلول شبیه­سازی شده و مشاهده­ای در هر فصل دارای بهترین برآورد از ضریب نرخ بازهوادهی بوده و مقادیر ضریب نرخ بازهوادهی این رودخانه در فصول ذکر شده به ترتیب برابر 62/0، 23/0، 33/0 و 59/1 یک بر روز می­باشد.