تخمین تبخیرتعرق واقعی با استفاده از تصاویر سنجنده‌های MODIS و ETM+ در اراک

Abstract

در این تحقیق به بررسی توزیع مکانی تبخیرتعرق و رابطه آن با سنجش از دور در مقابل داده­های لایسیمتری به عنوان شاهد در شهرستان اراک واقع در استان مرکزی در ایران پرداخته شده است. در برآورد مقدار تبخیرتعرق واقعی براساس مدل­های SEBAL، SSEB و TSEB در منطقه از 28 تصویر از سنجنده­های MODISو سنجنده + ETM در طی سال­های1380 تا 1383 استفاده شد. تعدد تصاویر MODIS وقدرت تفکیک زمانی مناسب آن، دلیلی بر میزان خطای کمتر در برآورد تبخیرتعرق مرجع است. طبق نتایج آماری از میان سه مدل مورد بررسی، مدل SEBALبا کمترین میزان RMSE در هر دو سنجنده MODIS وETM+ (97/0و 38/1میلی­متر بر روز) به­عنوان مدل برتر در منطقه معرفی شد و مدل TSEBضعیف­ترین عملکرد را در هر دو سنجنده MODISوETM+ داشته است (mm/day 57/3 و 53/2RMSE<em>=</em>). در مقایسه عملکرد دو سنجنده، سنجنده ETM+ماهواره لندست7 به دلیل قدرت تفکیک مکانی بالاتر، برای برآورد تبخیرتعرق توصیه می­شود. علاوه بر این در بررسی پوشش گیاهی، بر اساس شاخص گیاهی NDVI، در ابتدای دوره کشت به دلیل جوانه­زنی و تنک بودن پوشش گیاهی، این شاخص در پایین­ترین حد خود قرار دارد و به­ترتیب با افزایش دمای هوا و پوشش گیاهی، شاخص NDVI رو به افزایش است. فاکتور L اهمیت به­سزایی در برآورد SAVI و در نهایت، برآورد تبخیرتعرق برای منطقه مورد مطالعه دارد که به پوشش منطقه وابسته است. در این تحقیق برای منطقه مورد مطالعه در دوره رشد حداکثری گیاه، مقدار6/0 L= تخمین زده شد که در برابر دیگر مقادیر مورد بررسی، دارای کمترین مقدار خطا بود.