• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • تحقیقات آب و خاک ایران
    • دوره 51, شماره 2
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • تحقیقات آب و خاک ایران
    • دوره 51, شماره 2
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    معرفی یک مدل غیر‌خطی بر اساس هیبرید ماشین‌های یادگیری به منظور مدل‌سازی و پیش‌بینی بارش و مقایسه با روش SDSM (مطالعات موردی: شهرکرد، بارز و یاسوج)

    (ندگان)پدیدآور
    ولیخان انارکی, مهدیموسوی, سید فرهادفرزین, سعیدکرمی, حجت
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    2.071 مگابایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    در پژوهش حاضر، مدلی هیبریدی بر مبنای روش­های غیرخطی شامل رگرسیون تطبیقی چندگانه اسپلاین (MARS)، شبکه‌عصبی مصنوعی (ANN) و K نزدیکترین همسایه (KNN) به منظور ریز­مقیاس­نمایی و پیش­بینی بارش ایستگاه‌های شهرکرد، بارز و یاسوج تحت شرایط تغییر اقلیم معرفی شده است. مدل هیبریدی ارائه شده، مانند مدل ریز­مقیاس‌نمایی SDSM، از دو گام طبقه­بندی و رگرسیون تشکیل شده است. مدل MARS برای طبقه­بندی وقوع بارش و الگوریتم­های ANN و KNN برای تعیین مقدار بارش به­کار برده شده­اند. نتایج مدل MARS برای تعیین وقوع بارش نشان می­دهد که مدل مذکور نسبت به مدل SDSM از دقت بیش­تری برخوردار است. با مقایسه نتایج ریز­مقیاس­نمایی مشاهده می­شود که الگوریتم ANN نسبت به مدل SDSM و الگوریتم KNN دارای دقت بیش­تری در تعیین میانگین سالانه و ماهانه بارش است. به­طوری که در ایستگاه شهرکرد مقدار معیار R برای الگوریتم ANN نسبت به مدل SDSM به اندازه 54 درصد دقیق­تر است. هم­چنین، الگوریتم­های ANN، KNN و SDSM از نظر بیش­ترین دقت در سه ایستگاه بررسی شده، با در نظر گرفتن میانگین، انحراف معیار و ضریب چولگی ماهانه به ترتیب در رتبه­های اول، دوم و سوم قرار داده می­شوند. در نهایت، مقدار تغییرات بارش در دوره آینده نزدیک (2020-2040) و آینده دور (2070-2100) تحت سناریو­های A2 و B2 مدل HADCM3 بررسی شد. نتایج نشان داد که کم­ترین کاهش بارش (2 درصد) مربوط به الگوریتم ANN (در ایستگاه شهرکرد) و سناریوی A2 در دوره آینده نزدیک و بیش­ترین آن (54 درصد) مربوط به مدل SDSM (در ایستگاه یاسوج) و سناریوی A2 در دوره آینده دور می­باشد. در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که هیبرید ماشین‌های یادگیری نسبت به مدل SDSM، از دقت بیشتری برخوردار است و می‌توان از مدل معرفی شده به عنوان جایگزین مدل SDSM استفاده کرد.
    کلید واژگان
    تغییر اقلیم
    ریز‌مقیاس‌نمایی
    ماشین‌های یادگیری
    بارش
    هیدرولوژی

    شماره نشریه
    2
    تاریخ نشر
    2020-04-20
    1399-02-01
    ناشر
    دانشگاه تهران
    University of Tehran
    سازمان پدید آورنده
    دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی و مدیریت منابع آّب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
    گروه مهندسی آب و سازه‌های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
    استادیار گروه مهندسی آب و سازه‌های هیدرولیکی، دانشکده مهدسی عمران، دانشگاه سمنان
    استادیار گروه مهندسی آب و سازه‌های هیدرولیکی، دانشکده مهدسی عمران، دانشگاه سمنان

    شاپا
    2008-479X
    2423-7833
    URI
    https://dx.doi.org/10.22059/ijswr.2019.285141.668258
    https://ijswr.ut.ac.ir/article_72682.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/307371

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب