اثر اصلاح گرمایی بر رفتار فیزیکی و مکانیکی فرآورده مرکب آفتابگردان/پلی‌پروپیلن

Abstract

با کمبود شدید ماده‌اولیه چوبی و محدودتر شدن بهره‌برداری از جنگل‌ها، کاربرد پسماند گیاهان کشاورزی ‌به عنوان جایگزین منابع جنگلی در صنایع سلولزی را می‌توان توصیه نمود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ‌اصلاح گرمایی ساقه آفتابگردان بر خواص کاربردی فرآورده مرکب آرد ساقه آفتابگردان/پلی‌پروپیلن بوده‌است. اصلاح گرمایی ساقه آفتابگردان در 3 سطح دمایی 160، 180 و 200 درجه‌سانتی‌گراد در زمان 30 دقیقه انجام شد چندسازه با اختلاط 30 درصد وزنی آرد ساقه آفتابگردان با پلی‌پروپیلن در حضور انیدریدمالئیک پیوند شده به پلی‌پروپیلن به عنوان عامل جفت‌کننده و به روش قالب‌گیری تزریقی تهیه گردید. نتایج طیف‌سنجی آرد ساقه‌آفتابگردان تغییرات شیمیایی ناشی از اصلاح گرمایی را تایید کرد. در تصاویر میکروسکوپ الکترونی یکپارچگی بیشتر، توزیع یکنواخت‌تر و حفره‌های کمتر در سطح شکست فرآورده‌های حاوی آرد اصلاح گرمایی شده مشاهده گردید. بر اساس تحلیل وزن‌سنجی گرمایی، حذف همی‌سلولزها باعث بهبود پایداری گرمایی ماده مرکب تا دمای 180 درجه‌سانتی‌گراد را نشان داد، ولیکن افزایش دمای اصلاح به 200 درجه‌سانتی‌گراد موجب کاهش پایداری گرمایی فرآورده حاصل شد. ‌اصلاح گرمایی با تخریب همی‌سلولزها، افزایش بلورینگی، کاهش قطبیت، افزایش سازگاری بین دو فاز چندسازه، و توزیع یکنواخت پرکننده در زمینه پلیمر منجر به کاهش جذب آب و بهبود معنی‌دار خواص خمشی و کششی شد. چسبندگی خوب پرکننده لیگنوسلولزی و پلیمر با تسهیل انتشار ترک در امتداد ناحیه سطح مشترک، موجب کاهش مقاومت به ضربه فاق‌دار فرآورده حاصل گردید.