کشت میان ردیفی گیاهان پوششی در خرما <i>(.Phoenix dactylifera L)</i> به منظورکنترل علف‌ هرز مرغ <i>(.Cynodon dactylon L)</i>

Abstract

خرما یکی از محصولات راهبردی و مهم در دنیا می‌باشد. به منظور بررسی اثر گیاهان پوششی بر کنترل علف‌هرز مرغ (<em>Cynodon</em> <em>dactylon</em>)،آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و شش تیمار در طی سال‌های 1390و1391 انجام شد. تیمارها شامل کشت میان ردیفی یونجه (<em>Medicago sativa</em>) به میزان 35 کیلوگرم در هکتار، چنتری (<em>Sesbania</em> <em>sesban</em>) به میزان 50 کیلوگرم در هکتار، نخود کبوتری (<em>Cajanus</em> <em>cajan</em>) به میزان 50 کیلوگرم در هکتار، ماش <br /> (<em>Vigna</em> <em>radiata</em>) به میزان 50 کیلوگرم در هکتار، سورگوم (<em>Sorghom</em> <em>bicolor</em>) به میزان 20 کیلوگرم در هکتار و شاهد بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین زیست توده تولید شده مربوط به چنتری با 1937 گرم در متر مربع در سال اول و 2326 گرم در متر مربع در سال دوم وکمترین آن مربوط به ماش و نخود کبوتری به ترتیب با 7/159 و 8/22 گرم در متر مربع در سال اول و 7/101 و 7/50 گرم در متر مربع در سال دوم بود. کمترین زیست توده مرغ در هر دو سال، به تیمار چنتری و یونجه و پس از آن سورگوم تعلق داشت. همچنین درصد کنترل مرغ بوسیله چنتری، سورگوم، ماش، نخود کبوتری و یونجه در سال اول به ترتیب 97، 59، 7، 3 و 94 درصد و در سال دوم، به ترتیب 99، 74، 2، 10 و 95 درصد بود. در این بررسی، چنتری و یونجه، دارای بیشترین میانگین زیست توده در هر دو سال بودند و مشخص شد که گیاهان پوششی موثری برای کنترل مرغ می‌باشند.