برهم‌کنش تراکم ذرت و میزان کود نیتروژن در مدیریت علف‌های‌هرز تحت سیستم بستر بذر زود هنگام

Abstract

به منظور ارزیابی سیستم کشت بستر بذر زودهنگام تحت تاثیر میزان کود نیتروژن وتراکم ذرت در مدیریت علف‌های هرز، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی دانشگاه تهران به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرت‌های اصلی شامل نحوه تهیه بستر بذر در دو سطح (بستر بذر زودهنگام و بستر بذر معمول) و کرت‌های فرعی شامل کود نیتروژن در چهار سطح ( 0، 270 ،325 و380 کیلوگرم در هکتار) و تراکم ذرت در 3 سطح ( 80،70 و90 هزار بوته در هکتار ) بود. بر اساس نتایج این آزمایش، بیشترین زیست توده علف‌هرز در ترکیب تیماری تراکم 70 بوته در متر مربع و سطح کودی 325 کیلوگرم در هکتار و در سیستم بذر معمولی ثبت شد. بستر بذر زودهنگام در همین سطوح توانست زیست‌توده علف‌هرز را به میزان 6/90 درصد کاهش دهد و این نشان از کارا بودن این سیستم در مدیریت علف های هرز می‌باشد. تاثیر تیمارهای آزمایش بر زیست توده ذرت، سطح برگ، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، زیست‌توده علف‌هرز و همبستگی بین صفات دارای اثرات معنی‌داری بود. بستر بذر زودهنگام نسبت به بستر بذر معمولی باعث افزایش صفات مربوط به عملکرد ذرت شد، به طوری که در تیمار 380 کیلوگرم کود و 90 هزار بوته در هکتار در سیستم کشت بستر بذر زودهنگام، زیست توده ذرت دارای بیشترین مقدار بود. بیشترین عملکرد دانه در بستر بذر زودهنگام از تیمار کودی 380 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار مشابه در سیستم بستر بذر معمولی، به میزان 121 درصد عملکرد دانه را افزایش داد. با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان سیستم بستر بذر زودهنگام را به عنوان یک ابزار مفید، برای مدیریت بهتر علف‌های هرز ذرت، در تلفیق با سایر روش‌ها به کار گرفت.