تعیین دوره بحرانی کنترل علف¬های هرز آویشن باغی(Thymus vulgaris)

Abstract

به‌منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف‌های هرز آویشن باغی (<em>Thymus vulgaris </em>L<em>.</em>)<em> </em>آزمایشی در سال زراعی 1388 در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد تهران در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و 18 تیمار اجرا شد. تیمارها در دو سری شامل کنترل و تداخل علف‌های هرز به فاصله 15، 30، 45، 60، 75، 90، 105 و 120 روز پس از آغاز فصل رشد در بهار (یکم فروردین) به‌همراه دو تیمار شاهد (تداخل و کنترل تمام فصل) در نظر گرفته شدند. برای تعیین زمان آغاز و پایان دوره بحرانی کنترل علف ‌های هرز آویشن به ترتیب از توابع غیر خطی نوع لجستیک و ویبول استفاده شد. علف‌های هرز غالب شامل خاکشیر وحشی (<em>Descurainia Sophia</em> L.) ، پیچک صحرایی (<em>Convolvulus arvensis</em> L.)، کاهوی وحشی (<em>Lactuca scariola</em> L.) و پیرگیاه (<em>Senecio vulgaris</em> L.) بودند. نتایج نشان داد که دوره‌های تداخل و کنترل علف‌هرز اثر معنی‌داری بر وزن خشک و تعداد علف‌های هرز دارند. دوره بحرانی کنترل علف‌های هرز بر اساس عملکرد وزن تر پیکره رویشی آویشن با احتساب 5% افت عملکرد مجاز بین 41 تا 90 روز و با احتساب 10% افت عملکرد بین 54 تا 76 روز پس از آغاز رشد رویشی تعیین شد. این دوره بر مبنای وزن خشک آویشن با احتساب 5% افت عملکرد بین 12 تا 94 و با قبول10% کاهش بین 29 تا 78 روز پس آغاز فصل رشد بدست آمد و برای عملکرد اسانس، دوره بحرانی مهار علف‌های هرز بین 20 تا 105 و 30 تا 86 روز به ترتیب با 5% و 10% افت عملکرد مجاز برآورد شد.