بررسی و تحلیل روایات تفسیری فریقین در تعیین مصداق آیه پانزدهم سوره احقاف
(ندگان)پدیدآور
میراحمدی, عبداللهشاکری, طاهرهنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
آیه پانزدهم سوره احقاف در مقام سفارش کلّی به تمامی انسانهای نیکوکار بوده و مصداق آن عام است. مطابق این آیه، دلیل نیکی فزونتر به مادر، رنجهای وی در دوران بارداری و زایمان فرزند است. با این حال، برخی از مفسّران فریقین بر پایه روایات، آیه را به فردی خاص تطبیق میکنند. در نظر مفسّران اهل سنت، آیه در شأن ابوبکر نازل شده است؛ چراکه او در میان مهاجران تنها کسی بود که پدر و مادرش مسلمان بودند و در چهلسالگی، سپاسگزاری از نعمتی را که بر پدر و مادرش ارزانی شده است درخواست کرد. حال آنکه چنین تطبیقی مخالف شواهد تاریخی است و روایاتی هم که به آن استناد شده ضعیف است. از سوی دیگر، بر پایه برخی احادیث معتبر در منابع شیعه، آیه بر امام حسین (ع) تطبیق شده است. شواهدی چند بر تطبیق آیه بر ایشان به عنوان مصداق برتر دلالت دارد؛ مانند تفاوت مرجع ضمیر آیه با آیات پیشین، وضعیت ویژه ترسیمشده برای بارداری و وضع حمل، کیفیت دعای موجود در آیه و تخمین آن با حیات امام حسین (ع). بر این اساس، حضرت زهرا (س) با یقین از شهادت امام حسین (ع)، هنگام بارداری و وضع حمل دچار رنجی درونی بود؛ هرچند به جهت امتداد امامت و ولایت در نسل امام حسین (ع)، رضایت کامل داشت.
کلید واژگان
تأویل آیهمصداق آیه
روایات تفسیری فریقین
امام حسین (ع)
ابوبکر
شماره نشریه
10تاریخ نشر
2020-02-201398-12-01
ناشر
دانشگاه ادیان و مذاهبسازمان پدید آورنده
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایراندانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی، رفیعة المصطفی، تهران، ایران




