اثر ناامنی هویتی ملی بر گسترش نئوتروریسم در خاورمیانه با تاکید بر کشور عراق

Abstract

در عصر حاضر، همچنان نئوتروریسم مهمترین عامل شکل‌گیری ناامنی در نقاط مختلف خاورمیانه است. طی سالیان گذشته پژوهش‌های متنوعی با موضوع شناسایی دلایل شکل‌گیری و تشریح اشکال و ابعاد تروریسم انجام شده اما پژوهش‌ها و اقدامات موجود برای مهار تروریسم، همچنان از ورود به موضوع ناامنی هویتی کم بهره بوده‌اند. پژوهش حاضر به روش کیفی و با رویکرد توصیفی و تحلیلی به دنبال یافتن پاسخ این سوال است که؛ ناامنی هویتی ملی چه تاثیری بر گسترش نئوتروریسم در خاورمیانه داشته است؟ به نظر می‌رسد؛ به دلیل نقش بنیادین هویت به‌ویژه هویت «مذهبی» در طراحی پلان‌های هویتی در خاورمیانه، میان ناامنی هویتی، خلل در استمرار روایت‌های مذهبی و گسترش نئوتروریسم رابطه مهمی برقرار است. برای آزمایش این فرضیه، کشور عراق به عنوان عرصه پژوهش انتخاب شده است. این رابطه بیان می‌دارد که انتخاب گزینشی اجزاء روایت بیوگرافیک و ره‌گیری مطلق آن توسط کنشگران مذهبی در داخل عراق، ضمن ایجاد ناامنی هویتی، موجب آغاز یا تشدید اضطراب ناشی از شرم در باور و رفتار بازیگران داخلی، ره‌گیری سیاست کسب شرافت و در اثری به‌نظر ناخواسته، سبب گسترش نئوتروریسم در عراق شده است.