فقهِ روابط بینالملل
(ندگان)پدیدآور
میراحمدی, منصورنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
گرچه روابط بینالمللی،قدمتی چند سده دارد اما علم روابط بین الملل، امری واقعی و جدید است و اینک، در قواره یک دانش و رشتة علمی خاص به نام روابط بینالملل،تجلی یافته و به جهت همین تازگی، زوایا و ابعاد آن به ویژه در عرصه فقه، آشکار نشده، عرصهای که مورد واکاوی های علمی قرار نگرفته و در نتیجه با این پرسش مواجه هستیم که آیا میتوان از فقهِ روابط بینالملل سخن گفت؟(سئوال)نگارنده با توجه به ظرفیتهای فقه معتقد است که امکان پرداختن فقه به روابط بینالملل وجود داشته، البته این امر به مفهوم نادیده انگاشتن نیاز به دانش روابط بینالملل نیست.(فرضیه) بنابراین،نگارنده می خواهد نشان دهد: فقه روابط بینالملل شاخهای از فقه است که با تکیه بر مبانی خاص و با بهکارگیری الگوی روشی معینی عهدهدار تنظیم روابط بینالملل امت اسلامی است(هدف) که تنها با عرضه تعریف فقه روابط بین الملل،روش و غایت آن، قابل دسترسی است.(روش)برخورداری جایگاه خاص فقهِ روابط بینالملل در نظریه پردازی اسلامی، امکان نامیدن آن به عنوان قواعد و قوانین شرعی ناظر به روابط امت اسلامی و انحصاری دانستن آن برای فقه بدون نادیده انگاشتن دیگر دانشهای سیاسی اسلامی در نظریهپردازی اسلامی روابط بینالملل نکات مورد تأکید مقاله حاضر است. (یافته)
کلید واژگان
فقهروابط بینالملل
فقه سیاسی
فقه روابط بینالملل
امت اسلامی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2014-02-201392-12-01




