فلسفه عزاداری سیدالشهدا (ع) و آسیب‌های آن

Abstract

امروزه حزن و اندوه و عزاداری برای ائمه:، هم کاری زینبی است و هم برای حفظ و اعتلای اسلام واقعی لازم است، البته عزاداری صحیح با آداب و شرایط سفارش شده به آن، چراکه عمل نکردن به این آداب، نتایج معکوسی را در بردارد. درعین‌حال که این سنت فطری اجتماعی باید زنده و پویا و هدفمند باشد، باید راه و روش درست و هدفمندی هم داشته باشد و از تحریف و بدعت و آسیب‌هایی که موجب زوال و ضربه‌پذیری آن می‌شود؛ دوری جست؛ بنابراین نمی‌توان کارهایی را که موجب بدنامی دین و مذهب می‌شود را انجام داد و انتظار ترویج مذهب را داشت. عزاداری نه‌تنها جایز بلکه با توجه به آثار و فواید آن، امری رایج و موردقبول خردمندان و اهل دانش است و مؤمنان با شهادت امام حسین(ع) و یارانش، عزادار شدند و گریستند و مرثیه گفتند و به زیارت مزار آنان رفتند و تا زمانی که اسلام درصحنه است، این عزاداری‌ها باقی خواهد ماند و بقای عاشورا، ضامن بقای اسلام و عزت مسلمین است و لذا توصیه‌شده که عاشورا را زنده نگه‌دارید.