تأثیر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال‌های پسته در اثر* Fusarium solani

Abstract

تنش خشکی یکی از عوامل اصلی کاهش رشد در گیاهان است و می‌تواند باعث افزایش شیوع بیماری‌های پوسیدگی ریشه در گیاهان گردد. در این تحقیق اثر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال‌های پسته ناشی از<em>Fusarium solani</em> در شرایط گلخانه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در سه سطح رطوبتی(80 درصد ظرفیت مزرعه= D0، 50 درصد ظرفیت مزرعه= D1و 25 درصد ظرفیت مزرعه= D2) و سه سطح قارچ عامل بیماری (شاهد=F0 و دو جدایه‌ فوزاریوم= F1 وF2) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار اجرا گردید. نتایج حاصل از اندازه‌گیری شاخص‌های رشد و درصد کلنیزاسیون ریشه دانهال‌های پسته توسط عامل بیماری نشان داد که اثرات اصلی ناشی از مایه‌زنی عامل بیماری و تنش خشکی بر کلیه پارامترهای اندازه‌گیری شده در سطح 1% معنی‌دار است. اثرات متقابل تنش خشکی با عامل بیماری بر کلیه صفات مورد بررسی به جز وزن خشک ریشه (معنی‌دار در سطح 5%) در سطح 1% معنی‌دار بودند. بر اساس نتایج به دست آمده تنش خشکی باعث تشدید آثار منفی ناشی از مایه‌زنی بیمارگر شد و با تشدید تنش خشکی تاثیر بیمارگر نیز افزایش یافت به طوری که جدایهF2 فوزاریوم و سطح رطوبتی 25 درصد، بیشترین تأثیر منفی را از این نظر داشتند. با افزایش تنش خشکی میزان کلنیزاسیون ریشه توسط جدایه‌های فوزاریوم و همچنین شدت بیماری‌زایی افزایش یافت. بنابراین این مطالعه نشان داد که تنش خشکی می‌تواند باعث افزایش آثار منفی <em>F. solani</em> روی دانهال‌های پسته شود.