مقایسه دامنه میزبانی و برخی از خصوصیات ریخت شناختی سه گونه مشابه گرماپسند Phytophthora parsiana، P. hydropathica و P. irrigata*

Abstract

اامیست گرماپسند <em>Phytophthora parsiana</em>، یکی از عوامل ایجاد کننده بیماری انگومک پسته در ایران، اولین بار از طوقه درخت انجیر در ایران جداسازی شد. <em>hydropathica</em> <em>Phytophthora</em> و <em>Phytophthora irrigata</em> دو گونه جدید گرما پسند مشابه <em>P. parsiana</em> اولین بار از آبهای آبیاری و شاخه‌های در حال بلایت و پژمردگی گیاهان زینتی در امریکا جداسازی و توصیف شدند اما مطالعات اندکی روی بیماریزائی و دامنه میزبانی آنها صورت گرفته و با توجه به اینکه در مطالعات قبلی بر اساس درختهای فیلوژنی، جدایه‌های <em>P. hydropathica</em> در بین جدایه‌های <em>P. parsiana</em> قرار گرفته و جایگاه برخی جدایه‌های این دو گونه مشابه مشخص نیست بنابراین در این مطالعه تفاوتهای ریخت شناختی و بیماریزایی این جدایه‌ها جهت تفکیک یا قرار گرفتن این جدایه‌ها در یک گونه مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه حاضر هر سه بیمارگر در بافت آلوده میزبان کلامیدوسپور‌های کروی شکل تشکیل دادند، <em>P. hydropathica</em> اُاُسپور و ااگونیوم، کلامیدوسپور و آماس ریسه بزرگتری نسبت به تمامی جدایه‌های <em>P. parsiana</em> و <em>P. irrigata </em>تشکیل داد، از میان میزبان‌های چوبی مایه زنی شده، نهالهای پسته رقم سرخس، بادام و زردآلو بیشترین حساسیت را به هر سه گونه داشتند. بنه، خنجوک، گردو، انجیر و انبه توسط <em>P. hydropathica</em> و <em>P. parsiana</em> و پسته رقم قزوینی توسط <em>P. hydropathica</em> علائم بیماری را از چند روز تا چند ماه پس از مایه زنی نشان دادند. نهالهای ازگیل و کنار به تمامی جدایه‌های هر سه گونه مقاوم بودند.