فقه و قراءات قرآنی

Abstract

خدمت فقیهان و اصولیان به دانش نحو که حاصل تأملاتی در ظاهر قرآن بوده بر کسی پوشیده نیست، اما احساس کم توجهی آنان - در دوره‌هایی - به ظاهر قرآن، از جمله با توجیه قراءات گوناگون با به کارگیری ابزارهایی چون تمسک به قاعدة استصحاب، موجب نابرخورداری دانش نحو از تکامل مورد انتظار شده است. این مسأله نگارنده را واداشت تا با طرح مباحثی، همت عالمان دین را برای پژوهشی بیشتر و ژرف‌تر در ظاهر قرآن و علوم قرآن برانگیزد.