مؤلفه ‏های معنایی حوزه سنّت در قرآن

Abstract

سنّت‏های الهی قوانین تغییرناپذیر خداوند است که علم به آنها می تواند راه درست زندگی را به انسان بنمایاند. یکی از راه‏های دستیابی به این علم، بررسی معناشناسانه واژگان حوزۀ «سنّت»در قرآن کریم است.<br /> در این روش، واژگان کلیدی این حوزۀ معنایی تعیین شده، ارتباطات آنها از جهات مختلف ارزیابی می‏شود تا نظام معنایی سنّت در قرآن کریم آشکار گردد.<br /> پیش‌نیاز کشف این روابط پیچیدۀ معنایی در نگرشی کلان، داشتن نگاهی خُرد و جزءنگر به بنیان‏های معنایی واژگان است.<br /> در نگاه خرد، مؤلفه‏های معنایی واژگان کلیدی استخراج می شود، و در نگاه کلان، با ترسیم میدان‌های معناشناسی و شبکۀ معنایی، سازوکار و ارتباطات میان واژگان مورد پردازش قرار می‏گیرد. باتوجه به گستردگی موضوع، تحقیق حاضر، تنها نگاهی جزءنگر به تعدادی از واژگان حوزۀ معنایی «سنن» در قرآن کریم دارد.