میزان آگاهی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز از مصادیق سرقت علمی و عوامل مؤثر بر آن

Abstract

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان آگاهی دانشجویان از مصادیق سرقت علمی و عوامل مؤثر بر آن به منظور ارائه­ی راهکارهایی جهت جلوگیری از سرقت علمی در دانشگاه­ها است. روش: روش پژوهش پیمایشی و از نوع توصیفی- تحلیلی و ابزار آن پرسشنامه­ای محقق ساخته است که روایی آن از طریق روایی محتوایی (صوری) و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شد (8/0=ɑ). جامعه­ی آماری مورد نظر شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز بود (4765 N=) که از این میان، تعداد 354 نفر با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته­ها: یافته­های پژوهش نشان می­دهد که میزان آشنایی دانشجویان با مصادیق سرقت علمی با توجه به میانگین به دست آمده (14/3) متوسط است. همچنین، عوامل مؤثر بر سرقت علمی به ترتیب : عوامل پرورشی، اقتصادی، فناورانه، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی هستند. نتیجه‌گیری: تسلط ناکافی دانشجویان به همه­ی جوانب موضوع پژوهش، توانایی مالی و دادن وجه به شخصی به منظور انجام کار تحقیقاتی یا پروژه، مدرک گرا بودن، کوتاهی در انجام تکالیف محول شده و تأخیر در انجام آن­ها و آموزش‌ندادن شیوه­ی صحیح نگارش مقاله­ی علمی در دانشگاه­ به دانشجویان به عنوان مهم­ترین دلایل شناسایی شدند.