شناسایی و اولویت‌بندی عوامل راهبردی مؤثر بر آمایش سرزمین از منظر امنیت ملی (مورد مطالعه: منطقه جنوب شرق ایران)

Abstract

امنیت بنیادی‌ترین نیاز هر جامعه و مهم‌ترین عامل دوام زندگی اجتماعی است. آمایش سرزمین به تنظیم رابطه‌ی میان انسان، فضا و فعالیت‌های انسان در فضا به‌منظور بهره برداری منطقی از جمیع امکانات، علم و تجربه در طول زمان برای نیل به اهداف و استراتژی‌های ملی می‌پردازد. جنوب شرق ایران به لحاظ جایگاه نظامی می‌تواند در اتخاذ استراتژی‌های امنیت ملی و منطقه‌ای نقش ویژه‌ای برای ایران ایفا نماید و آن را از توان و قابلیت تحرک میان اقیانوسی، در فعالیت‌های نظامی، تجاری، علمی و اقتصادی دریا برخوردار کند. هدف این مقاله، شناسایی و اولویت‌بندی عوامل استراتژیک مؤثر بر آمایش سرزمین منطقه جنوب شرق ایران از منظر امنیت ملی است. جامعه آماری شامل مسئولین و مقامات کشوری و لشگری متولی آمایش و امنیت، به تعداد 250 نفر می‌باشد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی انجام شده است. نوع پژوهش، کاربردی و روش پژوهش، توصیفی – تحلیلی است. نتایج تجزیه تحلیل آماری در رتبه‌بندی حاصل از آزمون فریدمن مبین تأثیر عوامل زیر به‌عنوان عوامل استراتژیک مؤثر بر امنیت منطقه جنوب شرق ایران است: مدیریت سرزمین با میانگین رتبه 4، فعالیت‌های اقتصادی(سطح رفاه عمومی) با میانگین رتبه 2.73 ، انسان(جمعیت) با میانگین رتبه 2.27 و فضا با میانگین رتبه 1.