ارزیابی مدل بلز در پی شبینی دمای عمق لایه آسفالتی در شرایط دمای گرم

Abstract

در ارزیابی سازه ای روسازی آسفالتی با استفاده از دستگاه FWD ، دمای عمق لایه آسفالتی هنگام آزمای‍‍‍ش اندازه گی‍‍‍ری می شود تا تحلیل داد ههای افت و خیز، با استفاده از ضرایب اصلاحی در دمای مرجع انجام شود. علاوه بر اندازه گیری مستقیم دما در هنگام آزمایش رو شهایی نیز برای پی شبینی دمای عمق لایه آسفالتی توسعه یافته اند که متداول ترین آنها گراف آشتو و مدل بلز میباشند. در این تحقیق، ارزیابی مدل بلز در پی شبینی دمای عمق لایه آسفالتی در شرایط دمای گرم به عنوان هدف اصلی در نظر گرفته شد. به این منظور 10 قطعه روسازی در محورهای دو استان کرمان و خوزستان انتخاب شده و دما در نیمه و یک سوم عمق لایه آسفالتی و داد ههای مورد نیاز برای ارزیابی مدل بلز برداشت گردید. به منظور بررسی جامع مدل بلز، ضخام تهای متفاوت از لایه آسفالتی روساز یهای قدیمی و تازه ساخت و اندازه گیری دمای عمق در ساعات مختلف روز مد نظر قرار گرفت. تحلیل برازش خطی نتایج مدل بلز در مقابل دمای عمق اندازه گیری شده با ضریب تع یین 85 / 0 نشان داد که مدل بلز برای افزایش دقت نیاز به کالیبراسیون دارد. پس از انجام بررس یهای بیشتر مشخص گردید که دلیل اصلی کاهش ضریب تع یین در قطعات انتخابی وجود روسازیهای آسفالتی تازه ساخت بوده زیرا ضریب تع یین دمای عمق حاصل از مدل بلز و دمای عمق اندازه گیری شده در روسازیهای قدیمی 96 / 0می باشد. بنابراین با استفاده از داد ههای اخذ شده از روسازی های تازه ساخت مدل بلز برای این نوع روسازیها کالیبره و مدل اصلاح شده آن ارائه گردید.