بررسی آزمایشگاهی و تحلیل آماری اثر آلاینده‌ها بر مقاومت لغزندگی روسازی آسفالتی

Abstract

یکی از خصوصیات مهم راهها که مربوط به روسازی جاده می‌شود و با ایمنی آن در ارتباط است، مقاومت لغزندگی آنهاست. این خصوصیات به عوامل متعددی چون مشخصات بافت رویه و مصالح بکار رفته، شرایط آب و هوایی، تغییرات فصلی و میزان آلودگی سطح جاده وابسته است.حضور آلاینده‌ها بویژه در هنگام اولین بارندگی بعد از یک دوره خشکسالی باعث می‌شود تا سطح خیس جاده لغزنده شود و احتمال تصادف افزایش یابد. بعضی از این آلاینده‌ها طبیعی‌اند، مانند ریزگردها و عبور ماسه بادی در جاده‌های کویری و بعضی هم در اثر عوامل غیرطبیعی مانند پودر ناشی از سایش لاستیک در اثر عبور وسایل‌نقلیه و یا روغن، ایجاد می‌شوند. در این تحقیق آلاینده‌هایی چون ریزگردها، ماسه‌بادی، روغن، پودر لاستیک، دوده اگزوز و رنگ سرد ترافیکی مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه‌های آسفالتی با استفاده از یک نوع دانه‌بندی پیوسته با تراکم ژیراتوری در قالب‌های بزرگ مارشال ساخته شده‌اند و در درجه حرارت و رطوبت‌های مختلف تحت آزمایش آونگ انگلیسی قرار گرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که حضور آلاینده‌ها به طور معنی‌داری تأثیر‌گذار است. همچنین نشان داده ‌شد که در حالت خشک بیشترین کاهش بدست آمده در عددپاندول هنگامی است که سطح از ماسه‌بادی پوشیده شده‌ باشد و در حالت مرطوب نیز حضور رنگ سرد ترافیکی به طور متوسط بین 49 تا 55 درصد کاهش عدد لغزندگی را در پی داشته است. همچنین اعداد بدست آمده توسط نرم‌افزارهای آماری با استفاده از روش درخت تقسیم‌بندی گروه‌ها و شبکه عصبی مصنوعی تحلیل شدند و نشان داده شد که تغییر در نوع آلایندگی باعث بیشترین تغییر در مقاومت لغزندگی می‌شود.