مدل‌سازی عوامل مؤثر بر مدت‌زمان پیاده‌روی و انتخاب شیوه پیاده‌روی در تمامی سفرها: مدل‌های مدت‌زمان و لوجیت از داده‌های تورمبنای سفر

Abstract

<em>تشدید مشکلات ترافیکی از قبیل ازدحام، آلودگی و کمبود منابع توسعه‌‌ زیرساخت‌های حمل‌ونقلی بخصوص در کشورهای درحال‌توسعه از یک سو و کاهش شاخص‌های فعالیت بدنی از سوی دیگر سبب شده پیاده‌روی به عنوان یک شیوه حمل‌ونقل غیرموتوری و پاک موردتوجه تصمیم‌گیران قرار گیرد. این پژوهش به بررسی عوامل تأثیرگذار بر میزان پیاده‌روی و انتخاب شیوه‌ی پیاده‌روی در تمامی سفرهای روزانه پرداخته است. بدین منظور از مدل‌های لوجیت و مدت</em><em>‌</em><em>زمان برای مدل</em><em>‌</em><em>سازی استفاده شده است. در این مطالعه از داده‌های بهنگام‌سازی طرح جامع حمل‌ونقل شهر مشهد استفاده شده است. نتایج مدل‌ها نشان می‌دهد عوامل مختلفی مانند بعد خانوار، سن کم و تراکم مسکونی رابطه مستقیمی با مدت‌زمان پیاده‌روی و انتخاب شیوه‌ی پیاده‌روی در تمامی سفرهای روزانه دارد. همچنین یافته‌ها حاکی از این است که مردها (در مقایسه با زن‌ها) و افراد با سطح تحصیلات بالاتر مدت‌زمان بیش‌تری را صرف پیاده‌روی روزانه می‌کنند. نتایج بررسی رفتار گروه‌های مختلف شغلی نشان می‌دهد که به طور کلی دانش‌آموزان بیش از سایر گروه‌های شغلی پیاده‌روی می‌کنند. فراهم کردن بسترهای لازم و ارائه سیاست‌های تشویقی در جهت افزایش میزان پیاده‌روی در نهادهای دولتی و شرکت‌های خصوصی می‌تواند موجب ارتقای سطح پیاده‌روی در سطح جامعه و به‌خصوص کارمندان شود.</em>