ارائه مدل هیسترزیس ترکیبی جدید نیرو-تغییر مکان درتخمین تقاضای جابه-جایی پس‌ماند پل‌های بتنی تک ستونه

Abstract

هنگامی که پلها دچار تغییر شکلهای غیر الاستیک در زلزله های نزدیک گسل میشوند عمدتاً به راستای قائم اولیه برنمی گردند و دچار تغییر شکلهای پس ماند قابل توجهی میشوند. این تغییر شکل پس ماند زیاد باعث میشود که پل ها با وجود عدم فرو ریزش، غیر قابل تعمیر باشند و امکان استفاده از آنها پس از زلزله مقدور نباشد. بنابراین سنجش و تخمین جابه جایی پس ماند پل ها در زلزله های نزدیک گسل از موضوعات مهم ارزیابی سرویس پذیری پل ها پس از زلزله است. مدلهای هیسترزیس اولیه برای تحلیل دینامیکی ستونهای بتنی معمولی توسعه داده شده اند و در اکثر مواقع قادر به تخمین صحیح جابه جایی های پس ماند قابل ملاحظه حادث شده در تحریک های یک جهته یا متمایل به یک جهت نیستند. هدف از این تحقیق ارائه مدل هیسترزیس از نوع متمایل به بیشینه تغییر مکان است که قادر است در مقایسه با مدلهای هیسترزیس متعارف، جابه جایی های پس ماند مناسبی تولید نماید. این مدل چند خطی متمایل به بیشینه تغییر مکان علاوه بر کاهش سختی در سیکلهای باربرداری، توانایی در نظر گرفتن زوال مقاومت در هر نیم سیکل را نیزدارد. نقطه مربوط به مرحله تسلیم در این منحنی هیسترزیس در دو جهت متفاوت است و در مقاطع غیر متقارن نیز امکان تعریف سختی الاستیک متفاوت در دو جهت وجود دارد. از خواص دیگر این مدل وجود نقطه شکست در مرحله باربرداری و زوال مقاومت در هر نیم سیکل است . در این تحقیق علاوه بر تخمین جابه جایی پس ماند با مدل هیسترزیس جدید، عملکرد مدلهای هیسترزیس متعارف مانند مدل دوخطی، کلاف،Q-Hyst، تاکدا و بوک-ون در تخمین جابه جایی پس ماند لرزه ای در تحلیل سیکلی و دینامیکی غیر خطی بررسی میشود. نتایج بدست آمده نشان از دقت بهتر مدل هیسترزیس پیشنهادی در مقایسه با سایر مدلهای هیسترزیس دارد.