تأثیر متقابل شدت نور و اسید سالیسیلیک بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی، عملکرد و کیفیت میوه گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum)

Abstract

شدت نور یکی از مهم‌ترین عوامل محیطی مؤثر بر رشد، عملکرد و کیفیت سبزی‌های میوه‌ای می‌باشد. اسید سالیسیلیک تأثیر منفی شدت نور بالا و پایین را تعدیل می‌نماید. در این تحقیق ﺑﻪ‌ﻣﻨﻈﻮر بررسی تأثیر سطوح مختلف شدت نور (100، 75 و 50 درصد شدت نور) و اسید سالیسیلیک (0 و 2 میلی‌مولار) بر خصوصیات فیزیولوژیکی، عملکرد و کیفیت گوجه‌فرنگی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان واقع در استان اردبیل در سال 1395 اجرا گردید. نتایج نشان داد که وزن تر و خشک گیاه با کاهش شدت نور به‌ویژه در تیمار شاهد (0 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک) به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. هدایت روزنه‌ای برگ و نسبت Fv/Fm با کاهش شدت نور افزایش یافت. کاربرد اسید سالیسیلیک هدایت روزنه‌ای برگ و نسبت Fv/Fm را بهبود بخشید. کاربرد اسید سالیسیلیک باعث افزایش تعداد گل‌آذین و تعداد میوه در گل‌آذین در سطوح مختلف شدت نور شد. عملکرد گوجه‌فرنگی در تیمار شدت نور کامل و محلول‌پاشی ‌شده با اسید سالیسیلیک 116 درصد بیشتر از گیاهان رشد کرده در شدت نور 50 درصد و تیمار بدون اسید سالیسیلیک بود.بیشترین و کمترین مواد جامد محلول میوه، سفتی میوه، هدایت الکتریکی و اسیدیته عصاره میوه به‌ترتیب در شدت نور کامل و در شدت نور 50 درصد به‌دست آمد.به‌طور کلی نتیجه‌گیری می‌شود که گوجه‌فرنگی‌ها در شدت نور کامل عملکرد و کیفیت بهتری داشتند و کاربرد اسید سالیسیلیک توانست خصوصیات کمی و کیفی گوجه‌فرنگی را در شدت نور مختلف بهبود بخشد.