ایران، تنوع زیستی، زاگرس میانی، عوامل فیزیوگرافیک.

Abstract

<em>در مدیریت اکوسیستم‌ها، تعیین عوامل موثر بر پراکنش گونه‌های گیاهی و تنوع گونه‌ای بسیار حائز اهمیت است. به‌منظور مطالعه تنوع زیستی گیاهی در ارتفاعات مختلف، کوه نوا واقع در 10 کیلومتری دالاهو انتخاب شد. بدین منظور، 240 قطعه نمونه به‌صورت توزیع سیستماتیک-تصادفی، بر اساس روش حداقل مساحت، انتخاب گردید. کل قطعه نمونه‌ها به سه طبقه ارتفاعی تقسیم‌بندی شدند. برای بررسی اختلاف طبقات ارتفاعی از نظر شاخص‌های تنوع و غنای گونه‌ای، از آنالیز واریانس یک طرفه استفاده گردید. در مجموع </em><em>177 گونه متعلق به 128 سرده و 37</em><em>تیره</em><em>شناسایی شدند. </em><em>تروفیت‌ها با 69 گونه (98/38 درصد) فراوان‌ترین شکل زیستی بودند. نتایج بیانگر آن بود که بیشترین تعداد گونه در طبقه ارتفاعات پایینی (1600 تا 1900 متر) است و گونه‌های ناحیه رویشی ایرانی-تورانی بیشترین سهم را به‌خود اختصاص داده‌اند. آنالیز واریانس شاخص‌های تنوع زیستی در طبقات ارتفاعی مختلف نشان داد شاخص‌های غنای گونه‌ای دارای اختلاف معنی‌داری در سطح 05/0 است و شاخص‌های تنوع دارای اختلاف معنی‌داری در سطح 01/0 می‌باشند. در مجموع </em><em>نتایج نشان داد که ارتفاع از سطح دریا بر غنا و تنوع گونه‌ای تأثیر معنی‌داری دارد و کمترین میزان غنا و تنوع گونه‌ای در ارتفاعات بالا </em><em>است. </em>