بهبود اثرات تنش شوری با سیلیکون در ارقام چیتی و سبز لوبیای معمولی(Phaseolus vulgaris)

Abstract

پژوهش حاضر اثر تغذیه سیلیکونی (5/0 و 1 میلی‌مولار) در دو رقم لوبیا (Phaseolus vulgaris) (لوبیا چیتی و لوبیا سبز) تحت شوری ناشی از کلریدسدیم (50 میلی‌مولار) بررسی شد. برای هر رقم، آزمایشی مستقل در قالب طرح کاملاً تصادفی روی دانه‌رست‌های 12 روزه انجام گرفت و تا چهار هفته اعمال تیمارها ادامه یافت. صفات مورد ارزیابی عبارت بود از وزن خشک ساقه و ریشه، میزان کلروفیل کل، نشت الکترولیتی غشاء، محتوای نسبی آب و پرولین برگها، غلظت کاتیونهای Na+ و K+ در ریشه و ساقه. نتایج نشان داد تنش شوری باعث کاهش معنی‌دار در بیوماس، غلظت K+، کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگ‌‌ها می شود ولی بر میزان غلظت Na+، پرولین و نشت الکترولیت‌ها افزوده شد. همراه با تغذیه سیلیکونی درصد ارتقاء بیوماس در لوبیا چیتی بیش از لوبیا سبز بود. داده‌های این پژوهش پیشنهاد می‌کند سیلیکون با جلوگیری از ورود سدیم اضافی و کاهش نشت الکترولیتی همراه با بالا بردن محتوای نسبی آب تحمل به تنش شوری را در لوبیا چیتی افزایش می‌دهد.