تعیین محیط مناسب برای جوانه زنی غیرهم زیست بذرهای حاصل از خودگشنی ارکیدۀ فالانوپسیس رقم ‘کیوتو’
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
1.462 مگابایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این پژوهش جوانه زنی بذرهای حاصل از خودگشنی، درصد بقا و رشد پروتوکورم های ارکیدۀ فالانوپسیس رقم ‘کیوتو' در کشت درونشیشهای و به روش غیرهمزیست بررسی شد. برای این منظور، از پنج نوع محیط کشت مختلف شامل وسین و ونت، موراشیگ و اسکوگ، یک دوم غلظت موراشیگ و اسکوگ، نودسون و فاست تغییریافته و تیمارهای افزودنیهای آلی شامل دو گرم پپتون، 15درصد شیر نارگیل استریل یا ترکیبی از هر دو آن‌ها استفاده شد. بررسی نتایج جوانهزنی 30 روز بعد از کشت بذر نشان داد بهترین محیط کشت برای جوانهزنی بذرهای این رقم، محیط کشت نودسون تغییریافته تیمار ترکیبی پپتون همراه با شیر نارگیل (9/65درصد) دارد. محاسبۀ درصد بقا و رشد قطری پروتوکورمها 50 روز پس از کشت نشان داد بیشترین میزان بقای پروتوکورم در محیط کشت نودسون دارای تیمار پپتون (7/94درصد) وجود داشته و بیشترین رشد پروتوکورمها در محیط کشت فاست دارای تیمار ترکیبی پپتون همراه با شیر نارگیل (3/3 میلیمتر) رخ داده است.
کلید واژگان
بقا و رشد پروتوکورمپپتون
جوانهزنی بذر
شیر نارگیل
کشت غیرهمزیست
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2014-05-221393-03-01
ناشر
دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
کارشناس ارشد، گروه باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهرشهر کرج، کرجاستادیار، گروه باغبانی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت
استاد گروه مهندسی و علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکدۀ علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
مربی دانشکدۀ زیست‌شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران
شاپا
2383-31222382-9974
