اثربخشی خانواده درمانی شناختی- رفتاری برتعارضات زناشویی و رضایت جنسی در زوجین مراجعه‌کننده به مراکز روان‌شناختی

Abstract

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی خانواده درمانی شناختی- رفتاری بر تعارضات زناشویی و رضایت جنسی در زوجین مراجعه‌کننده به مراکز روان‌شناختی شهر شوشتر است. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون، پیگیری و گروه گواه بود. نمونه تحقیق شامل 30 زوج بوده است که از لحاظ سن، وضعیت فرهنگی اقتصادی، طول مدت ازدواج، عدم ابتلاء به بیماری‌های حاد جسمانی و روانی و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش نسبتا همگون بودند. سپس این افراد به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) و پرسشنامه رضایت جنسی (SSQ) استفاده شد. پس از گزینش تصادفی گروه‌ها از گروه آزمایش و گواه، پیش‌آزمون به عمل آمد. سپس بر روی گروه آزمایش مداخله خانواده درمانی شناختی- رفتاری (داتیلیو اپستین، 2003) در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای اجرا گردید اما در مورد گروه گواه مداخله‌ای اعمال نگردید. پس از پایان برنامه آموزشی از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. سپس بعد از یک ماه، پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کواریانس چند متغییری (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد، خانواده درمانی شناختی- رفتاری بر تعارضات زناشویی و رضایت جنسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تأثیر داشته است و این تأثیر بعد از یک ماه پیگیری نیز پایدار بود. می‌توان با اصلاح تحریف‌های شناختی زوج‌ها و ارتقای سطح رضایت جنسی و آموزش سبک‌های مناسب حل تعارض به آن‌ها علاوه بر کمک به حل تعارضاتشان باعث افزایش رضایت جنسی و استحکام بنیان خانواده نیز شد.