بررسی نظری جذب گاز کربن مونوکسید بر روی نانولوله بورنیترید

Abstract

در این کار جذب سه مولکول گازکربن مونوکسید بر روی پایدارترین نانولوله نقص دار (استون – والز) بور نیترید B64N64H16 با فرم زیگزاگ(8،0) با روش های محاسبه ایی نظریه تابع چگال بررسی شد. برای بهینه کردن جداگانه ی هریک از ساختارهای اولیه نانو لوله بور نیترید و CO و همچنین جهت بررسی جذب گاز CO، روش و مجموعه پایه B3LYP/6-31G به کار رفته است. هفت مکان جذبی برای بررسی بر هم کنش گاز با ساختار نانو در نظر گرفته شد و مولکول CO از سمت کربن در جهتی که به مکان های جذبی فوق منتهی می شود، به نانولوله بور نیترید نزدیک شد. با مقایسه انرژی های اتصال که با در نظر گرفتن اثر انحراف ساختار محاسبه شده اند، مشاهده شد که پایدارترین حالت فروارده در شرایطی به دست می آید که نخستین و دومین مولکول CO در امتداد اتم های بور در نانولوله ی نقص دار شده که در این کار به ترتیب B1 و B3 نامیده شده اند به نانولوله بور نیترید نزدیک شوند و فاصله ی مشاهده شده مولکول CO تا مکان های جذبی بررسی شده نشان می دهدکه جذب از نوع فیزیکی است. نتیجه ها محاسبات همچنین نشان می دهد که جذب سومین مولکول CO امکان پذیر نیست.