بررسی چگالی پیوند عرضی در پلی‌اورتان‌های پر انرژی تهیه شده از TDI ،GAP و پلی‌ال‌های برپایه‌ی ترفتالیک اسید با FT-IR

Abstract

پلی اورتان‌های پرانرژی بر پایه گلسیدیل آزید پلیمر به عنوان بایندر در سوخت‌های جامد به طور گسترده‌ای توسعه یافته‌اند. در این پژوهش، چند نوع پلی‌ال بر پایه‌ی ترفتالیک اسید سنتز شد. پلی‌ال‌های سنتز شده توسط عدد هیدروکسیل و 1HNMR مورد تجزیه قرار گرفت. دو مورد از پلی‌ال‌های سنتز شده به عنوان عامل پیوند دهنده عرضی در تهیه پلی اورتان‌های بر پایه GAP و TDI مورد بررسی قرار گرفت. تأثیر پلی‌ال‌های به کار گرفته شده بر روی درصد پیوند عرضی در پلی‌اورتان‌های تهیه شده با استفاده از مقایسه مقدار نسبی شدت جذب فرکانس کششی گروه کربونیل با گروه آزید (N3) در طیف FTIR مورد بررسی قرار گرفت. جایگزینی تری متیلول پروپان با پلی‌ال‌های سنتز شده به عنوان عامل‌های پیونددهنده‌ی عرضی و گسترش‌دهنده‌ی زنجیر، موجب افزایش درصد پیوند عرضی شد. آزمون حلالیت نشان داد افزایش درصد پیوند عرضی موجب کاهش حلالیت پلی‌اورتان‌های پیوند عرضی یافته می‌شود.